Στιβ Κερ: Το μήνυμα που συγκλόνισε και η τραγωδία που είναι αποτυπωμένη στο πετσί του

Μακελειό σε σχολεία σε μηνιαία, αν όχι εβδομαδιαία βάση. Κατακόρυφη άνοδος στην αγορά όπλων τα τελευταία 20 χρόνια, 11,3 εκατομμύρια πυροβόλα προς πώληση στο εμπόριο μόνο το 2020. Μέσα δε στο έτος που διανύουμε, έχουν σημειωθεί 30 ένοπλες επιθέσεις σε δημοτικά!

Η τελευταία ήταν και η πιο φονική: 19 παιδάκια και δύο δασκάλες έχασαν τη ζωή τους στο Ουβάλντε του Τέξας, κατά τ’ άλλα κάποιοι αναρωτιώνται ακόμα τι τροφοδοτεί την έξαρση της βίας, των φόνων, των αυτοκτονιών.

Γύρω στα 360 μίλια βορειοανατολικότερα, στο Ντάλας της ίδιας πολιτείας, οι Μάβερικς αντιμετώπισαν λίγες ώρες αργότερα στους δυτικούς τελικούς του ΝΒΑ τους Γουόριορς. Την ομάδα του Στιβ Κερ, που φυσικά δεν είχε όρεξη να μιλήσει για καλάθια και ριμπάουντ. Εχει μαλλιάσει η γλώσσα του με την παραμικρή αφορμή να παρακαλάει για περιορισμό της οπλοκατοχής. Εις μάτην.

Η ομιλία του έχει κάνει τον γύρο του κόσμου, τα «πότε θα κάνουμε κάτι;» και «αρκετά!» βρίσκονται στο στόμα κάθε νοήμονος ανθρώπου, ακόμα κι αν δεν είναι Αμερικανός. Στο στόχαστρο, όσο κι αν αντηχεί ανατριχιαστική η συγκεκριμένη φράση, βρίσκονται οι 50 Ρεπουμπλικανοί Γερουσιαστές που μπλοκάρουν την ψήφιση του νόμου για τον έλεγχο στις άδειες των όπλων. Ενός νόμου έτοιμου προς ψήφιση εδώ και δύο χρόνια… Η Γερουσία έχει εκατό μέλη (48 από το Δημοκρατικό Κόμμα και δύο ανεξάρτητοι οι άλλοι μισοί), οι Δημοκρατικοί πιέζουν καιρό για την ψήφιση νομοσχεδίων με απλή πλειοψηφία, αλλά οι της απέναντι πλευράς διατηρούν με (μη) ενέργειές τους το υπάρχον καθεστώς της ενισχυμένης πλειοψηφίας των 60 ψήφων.

Η δολοφονία του πατρός, η δύναμη ψυχής, οι άλλες κουλτούρες

Τρεις το πρωί ήταν όταν έλαβε τηλεφώνημα στο δωμάτιό του στο Πανεπιστήμιο. Προφανώς, κάτι άσχημο ήταν. Ο πατέρας του, ο Μάλκολμ Κερ, είχε πυροβοληθεί πισώπλατα στο κεφάλι – έξω από το γραφείο του στο Αμερικανικό Πανεπιστήμιο της Βηρυτού, στο οποίο ήταν Πρόεδρος. Η δολοφονία του 52χρονου καθηγητή με μάστερς στις Αραβικές σπουδές αποδόθηκε στην ισλαμική Τζιχάντ, αργότερα οι δολοφόνοι ταυτοποιήθηκαν ως μέλη της (τοπικής, οργάνωσης με βάση τον Λίβανο) Χεζμπολάχ, που ακολουθούσαν ιρανικές εντολές.

Το θέμα είναι ότι από τη μια στιγμή στην άλλη, «η ζωή μου άλλαζε δραματικά. Μέχρι τότε, νόμιζα ότι κάθε κακό μπορεί να βρει τους άλλους, όχι εμένα», όπως είχε πει ο ξανθομάλλης τότε γκαρντ. Φρέσμαν στο Αριζόνα, 18 ετών μόλις, ζήτησε να παίξει δύο μέρες μετά στο τοπικό ντέρμπι της Pac-10 με το Αριζόνα Στέιτ – και ήταν εκ των κορυφαίων, με 5/7 σουτ στο 71-49 των δικών του Γουάιλντκατς.

Η ακόμα πιο δύσκολη στιγμή σε αγώνα ήρθε το 1988, λίγο πριν την αποφοίτησή του. Πάλι κόντρα στο Αριζόνα Στέιτ, οι οπαδοί του οποίου τού φώναζαν «πού είναι ο πατέρας σου;» και άλλα τέτοια θλιβερά. Η πρώτη του αντίδραση ήταν να ξεσπάσει σε κλάματα. Η δεύτερη, να μπει μέσα και να βάλει 20 από τους 22 πόντους του στο πρώτο ημίχρονο. Να έχει 6/6 τρίποντα και να διαλύσει 101-73 τους Σαν Ντέβιλς, τη χρονιά στην οποία οδήγησε τις «αγριόγατες» στο φάιναλ φορ του NCAA.

«Δεν έβλεπα λύπη στα μάτια του με όσα άκουγε. Εβλεπα θυμό», θυμάται ο Μπρους Φρέιζερ, σημερινός βοηθός του στο Γκόλντεν Στέιτ και τότε συμπαίκτης του στο Αριζόνα. Θυμό, σαν αυτόν που δικαιολογημένα έβγαλε μιλώντας για το νέο μακελειό στη χώρα του.

Ο ίδιος, βέβαια, είναι πολίτης του κόσμου. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Λίβανο, όπου οι πανεπιστημιακοί γονείς του είχαν γυρίσει μετά από θητεία σε ιδρύματα των ΗΠΑ. Μαζί τους έζησε και στην Τυνησία, τη Γαλλία, την Αίγυπτο, γνώρισε άλλες κουλτούρες. Όλα αυτά χάρη στον παππού του, Στάνλεϊ Κερ, βιοχημικού που τα παράτησε όλα για να βοηθήσει μέσω της κοινωφελούς οργάνωσης Νήαρ Ηστ (της ίδιας που έδωσε το όνομά της στον σύλλογο της Καισαριανής) τους Αρμενίους μετά τη γνωστή γενοκτονία. Εγκαταστάθηκε κάποια στιγμή στον Λίβανο και η διαδρομή της φαμίλιας είχε μόλις οριστεί.

Το «κόψιμο» λόγω Στόκτον, η θυσία για την οικογένεια, οι οκτώ τίτλοι

Σε αγωνιστικό επίπεδο, ο Στιβ Κερ πήρε γρήγορα την ευχή του πατέρα του να ακολουθήσει το όνειρό του (το δικό του) και να γίνει μπασκετμπολίστας και όχι επιστήμονας. Δεν πήρε όμως και τις καλύτερες… συστατικές μετά το χάισκουλ, αντιμετωπίζοντας μεγάλη δυσκολία ακόμα και στο να βρει κολέγιο να παίξει. Μόνο το Γκονζάγκα του έκανε πρόταση αρχικά, αλλά ακόμα κι αυτό τον «έκοψε», αφότου τον δοκίμασε σε εσωτερικές προπονήσεις. Τον τέσταρε απέναντι στον δικό του νεαρό πόιντ γκαρντ, ονόματι… Τζον Στόκτον, και ο Κερ παρουσιάστηκε κλάσεις κατώτερος – ακόμα και για να γίνει ρεζέρβα του μετέπειτα Hall of Famer.

Με τα πολλά έγινε παίκτης του Αριζόνα, ξεπέρασε χειρουργείο στο γόνατο που τον άφησε έξω όλη τη σεζόν 1986-87 και χάρη στη θριαμβευτική πορεία των Γουάιλντκατς ένα χρόνο μετά, πρόλαβε να ακούσει το όνομά του στο ντραφτ. Τελευταίος στον δεύτερο γύρο, δηλαδή στο Νο 50 τότε. Ακόμα κι έτσι, επειδή τον επέλεξαν οι τοπικοί Σανς (της Αριζόνα), ήταν σα να έκαναν απλώς τη χάρη του κόσμου, φέρνοντας για την άκρη του πάγκου ένα παιδί της περιοχής.

Οντως, στο Φοίνιξ δεν τον πίστεψαν τον Κερ. Ούτε στο Κλίβελαντ και το Ορλάντο ιδιαίτερα. Επρεπε να πάει στους μεγάλους Μπουλς του Μάικλ Τζόρνταν ώστε να καταστεί πολύτιμο γρανάζι στη μηχανή του Φιλ Τζάκσον. Καθόλου αθλητικός μεν, από τους καλύτερους σουτέρ όλων των εποχών δε, o πιο εύστοχος ΝΒΑer όλων των εποχών στα τρίποντα με 45,4% (μίνιμουμ 250 εύστοχα) ήταν παρών στο δεύτερο three-peat του Σικάγο. Φόρεσε δαχτυλίδι και για τέταρτη συνεχή χρονιά, με τους Σπερς του 1999 στον πρώτο δικό τους τίτλο, κατέκτησε άλλους τρεις ως προπονητής των Γουόριορς.

Αυτές τις ημέρες πάει για έναν ακόμα, ένατο δικό του συνολικά και τέταρτο με τη σημερινή του ιδιότητα. Κι ας άργησε να φορέσει το κουστούμι του τεχνικού, επειδή ήθελε πρώτα να μεγαλώσει τα παιδιά του, αναλαμβάνοντας τους «πολεμιστές» το 2014 – έντεκα ολόκληρα χρόνια αφότου είχε αποσυρθεί από την ενεργό δράση. Την είχε κλείσει ως… πρωταθλητής φυσικά το 2003, επιστρέφοντας για μία ακόμα σεζόν στο Σαν Αντόνιο. Λίγο έξω από τη συγκεκριμένη πόλη βρίσκεται το Ουβάλντε, που συμβολίζει πλέον με τον πιο τραγικό τρόπο τo πώς έχει ενσωματωθεί στην αμερικανική κοινωνία, αν όχι «αφομοιωθεί» ως κάτι δεδομένο στην καθημερινότητά της, ο φόνος.

 

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

NBA PLAYOFFS: Η οροφή έσταζε νερά, οι Μάβερικς… έσταζαν τρίποντα

ΝΤΑΛΑΣ ΜΑΒΕΡΙΚΣ: Οσο υπάρχουν (και βάζουν) τα τρίποντα, θα ελπίζουν

 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News