Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς: Το «κλειδί» Πέιτον με την απίστευτη ιστορία και οι πατέρες-γιοι που φόρεσαν δαχτυλίδι

Όχι σε μια άλλη ζωή, όχι παλιότερα, μα προτού ξεκινήσει αυτή η σεζόν που έκλεισε θριαμβευτικά για τους Γουόριορς, ο Γκάρι Πέιτον σκεφτόταν σοβαρά να ζητήσει δουλειά στο σταφ του συλλόγου. Για να μοντάρει τα… βίντεο, συγκεκριμένα.

Ο Γκάρι ο Πέιτον ο Τζούνιορ, για να συνεννοούμαστε. Εν αντιθέσει με τον Σίνιορ, που ήταν ένας από τους καλύτερους πόιντ γκαρντ του ΝΒΑ στα 17 χρόνια της μεγάλης καριέρας του, ο υιός δυσκολεύτηκε να βρει τη θέση του στον «μαγικό κόσμο». Επί χρόνια ολόκληρα. Δεν άκουσε το όνομά του στο ντραφτ, επί μια εξαετία (πολύ) περισσότερο έπαιζε στην G-League, στην οποία άλλωστε ψηφίστηκε κορυφαίος αμυντικός μόλις πέρυσι με τους Ράπτορς 905, παρά στο καλύτερο πρωτάθλημα του πλανήτη.

Ολιγοήμερα, άντε, ολίγων εβδομάδων περάσματα είχε από Μιλγουόκι, Λος Αντζελες, Ουάσινγκτον και Σαν Φρανσίσκο. Πλην των Λέικερς, οι άλλες ομάδες τον κάλεσαν και δεύτερη φορά να τους βοηθήσει στις προπονήσεις και σε μερικούς αγώνες, όταν είχαν πλακώσει τραυματισμοί. Η δεύτερη κλήση των Γουόριορς ήταν και αυτή που μετέτρεψε τον εφιάλτη της επιβίωσης με την ιδιότητα του μπασκετμπολίστα στο όνειρο της κατάκτησης του ΝΒΑ.

Καλό παιδί και χρήσιμος ρολίστας, μακρύς γκαρντ που δείχνει… μακρύτερος από 1,91 μ. χάρη στα μεγάλα άκρα του, ο Πέιτον τριανταρίζει τον Δεκέμβριο. Κάλλιο αργά, παρά ποτέ όμως. Δεν χρειάστηκε στην Καλιφόρνια να τον πάρουν βοηθό στο τμήμα της ανάλυσης βίντεο, μετά το περσινό… 40λεπτο (μοιρασμένο σε δέκα εμφανίσεις) που φόρεσε τη φανέλα του συλλόγου.

Μάλλον κάποιοι μέσα σε αυτόν πίστευαν περισσότερο στον Πέιτον, απ’ ό,τι ο ίδιος στον εαυτό του. Τον Οκτώβριο ελευθερώθηκε μια θέση στο ρόστερ, ο άνθρωπός μας βρήκε επιτέλους εγγυημένο συμβόλαιο και εξελίχθηκε στην αμυντική εγγύηση της περιφέρειας – και όχι μόνο, δεδομένου ότι στο «small ball» του Στιβ Κερ χρησιμοποιείται μέχρι και πάουερ φόργουορντ.

Ο χρόνος του υπερτετραπλασιάστηκε, στη ρέγκιουλαρ σίζον κατέγραψε 71 συμμετοχές, στα πλέι οφ γύρισε σε χρόνο-ρεκόρ μετά το κάταγμα στον αριστερό αγκώνα που υπέστη στον δεύτερο δυτικό ημιτελικό με τους Γκρίζλις. Σιγά μην πέρασε όσα πέρασε, για να δει με πολιτικά την παρέα του να στέφεται πρωταθλήτρια…

Αποτέλεσε το «κλειδί» των νέων πρωταθλητών στους τρεις τελευταίους τελικούς με τους Σέλτικς, που -κάθε άλλο παρά συμπτωματικά- ήταν όλοι νικηφόροι και έφεραν το 4-2 των Γουόριορς. Στο 107-97 στη Βοστώνη πρόλαβε σε ένα σκάρτο δεκάλεπτο να έχει 5 πόντους, 4 ριμπάουντ και από μία ασίστ, κλέψιμο και κόψιμο, στο 104-94 του «Τσέις Σέντερ» έβαλε 15 πόντους (έναν λιγότερο από τον Κάρι, έναν περισσότερο από τον Πουλ) και έκλεψε τρεις μπάλες, στο 103-90 της στέψης ήταν καλύτερος από ποτέ.

Παίζοντας πάντα αμυνάρα, ο Πέιτον έκανε πάλι τρία κλεψίματα και ήταν μέσα στο μεγαλύτερο διάστημα καθ’ όλη τη διάρκεια του απίστευτου σερί 21-0 στο πρώτο ημίχρονο, μεγαλύτερου σε τελικό σε βάθος 50ετίας. Εξ ου και κατέγραψε το καλύτερο ομαδικό +/- με +18, σε λιγότερα από 20 λεπτά που ίδρωσε! Εβαλε 6 πόντους, έβαλε και το όνομά του σε κάθε στατιστική κατηγορία (3 ρ., 2 ασ., 1 κόψ.).

Ταίριαξε… γάντι στην ομάδα των Τόμπσον

Αν υπάρχει βέβαια μία ομάδα γεμάτη από… γιους μπαμπάδων, αυτή είναι το Γκόλντεν Στέιτ. Ο MVP των τελικών Στεφ Κάρι έχει ξεπεράσει προ πολλού τον Ντελ της συνεπούς 16ετούς θητείας στο ΝΒΑ, ο (δεύτερος καλύτερος «πολεμιστής» κόντρα στους Σέλτικς) Αντριου Γουίγκινς έχει κάνει το ίδιο με τον παλιόφιλό μας τον Μίτσελ (που υπήρξε φιναλίστ με τους Ρόκετς) κοκ. Πρωτάθλημα, πάντως, έχει πάρει μονάχα ο πατήρ Τόμπσον. Ο Μπαχαμέζος σέντερ Μάικαλ, Νο 1 του ντραφτ μάλιστα του 1978, πάνω από τον Λάρι Μπερντ (έκτο πικ). Ο μπαμπάς του Κλέι σήκωσε το τρόπαιο σε διαδοχικές χρονιές με τους Λέικερς (1987, 1988), ο κανακάρης του είναι παρών και στους τέσσερις σύγχρονους των Γουόριορς.

Τίτλο είχε πάρει και ο… καλός Γκάρι Πέιτον. Όχι όμως με τους Σιάτλ Σουπερσόνικς, με τους οποίους μεσουράνησε επί 13 χρόνια, αλλά στα γεράματα με το Μαϊάμι. Το 2006, «ταΐζοντας» πλέον όχι τον Σον Κεμπ, αλλά τον Σακίλ Ο’Νιλ και τον Αλόνζο Μούρνινγκ. Ακόμα πιο γνωστός για την τρομερή του άμυνα, εξ ου και το παρατσούκλι «γάντι» (επειδή κολλούσε στους αντιπάλους του), ο πρεσβύτερος Πέιτον πανηγύρισε τον φετινό τίτλο -παρών στη Βοστώνη γαρ- με το τέκνο του. Το επονομαζόμενο «Young glove»…

Αυτός που απέτρεψε τον υιό Πέιτον από το να επιμείνει στην αίτησή του να ενταχθεί στο σταφ της ομάδας ήταν ο Τζάμα Μαλαλέλα, ασίσταντ κόουτς πέρυσι στην ομάδα τους στην G-League και προσθήκη το περασμένο θέρος στο τεχνικό τιμ του Γκόλντεν Στέιτ. «Δεν υπάρχει αυτό που λες, θα επιστρέψεις ως παίκτης», διεμήνυσε στον Πέιτον, όταν ο τελευταίος ζήτησε τη γνώμη του. Την… αποτροπή πιστώνεται όμως και ο Μάικελ Τόμπσον. Ένα ακόμα μέλος της γνωστής οικογενείας, μεγάλος αδερφός του Κλέι, γιος του Μάικαλ και επίσης μέλος του οργανισμού!

Πλην Τόμπσον και Πέιτον, υπάρχουν άλλα τρία ζευγάρια πατεράδων και υιών που έχουν φορέσει δαχτυλίδι. Πρώτοι έφτασαν στο επίτευγμα οι Ματ Γκούοκας, που όπως αντιλαμβάνεστε είχαν επίσης το ίδιο όνομα. O Σίνιορ πήρε το πρώτο πρωτάθλημα ever, το 1947 όταν το ΝΒΑ λεγόταν ακόμα ΒΑΑ, με τους… «πολεμιστές» – οι οποίοι όμως με τη σειρά τους λέγονταν Φιλαδέλφεια Γουόριορς, επειδή εκεί έδρευαν. Ισα που πρόλαβε ο πατήρ Γκούοκας, διότι ήταν ήδη 32 ετών και έτσι έκλεισε την καριέρα του! Ο Ματ Τζούνιορ τον «μιμήθηκε» είκοσι χρόνια αργότερα – ως μέλος επίσης της Φιλαδέλφεια, μα διαφορετικής ομάδας! Ως μέλος των Φιλαδέλφεια Σίξερς, όταν πια (το 1967) ο οργανισμός των Γουόριορς είχε εγκατασταθεί κι εκείνος στο Σαν Φρανσίσκο. Αντίθετα με τον πατέρα του, ο μικρός Γκούοκας πήρε τον τίτλο στη ρούκι σεζόν του.

Γεμάτη… Γουόριορς η συγκεκριμένη λίστα, διότι έχουμε και τους… Μπάρηδες. Ο 78χρονος Ρικ Μπάρι υπήρξε θρυλική φυσιογνωμία του συλλόγου και ήταν ο MVP των τελικών στην κούπα του 1975, εκείνη που προηγήθηκε των τεσσάρων σύγχρονων. Ηταν σμολ φόργουορντ, ενώ ο σούτινγκ γκαρντ Ρικ την σήκωσε το 2005 και το 2007 με τους Σπερς. Επαιζει πάνω από 21 λεπτά, ήταν σημαντικό γρανάζι στη μηχανή του Γκρεγκ Πόποβιτς. ΝΒΑers ήταν και τα αδέρφια του, Τζον και Ντρου, ενώ τον Σκούτερ τον είδαμε στην Ευρώπη.

Ακόμα πιο γνωστοί είναι οι Γουόλτον. Ο Μπιλ συγκαταλέγεται στους χαμένους της χθεσινής βραδιάς στις ΗΠΑ, διότι αναδείχθηκε πρωταθλητής με τους Σέλτικς το 1986 και βρέθηκε μάλιστα κατά τη διάρκεια των τελικών στη Βοστώνη, ώστε να υποστηρίξει την ομάδα στην οποία έκλεισε την καριέρα του. Το πρώτο πικ στο ντραφτ του 1974 ήταν από τους καλύτερους σέντερ της εποχής του, έχοντας οδηγήσει ως MVP της τελικής σειράς στον τίτλο το Πόρτλαντ το 1977. Ο γιος του ο Λουκ ήταν ένας ρολίστας φόργουορντ με καλό σουτ, πρωταθλητής το 2009 και το 2010 με τους Λέικερς. Υπήρξε και προπονητής τους για τρία χρόνια, προτού βρεθεί στον πάγκο των Κινγκς την προηγούμενη διετία. Από τη νέα σεζόν θα είναι ασίσταντ κόουτς στους Καβαλίερς, στους οποίους έκλεισε την καριέρα του ως παίκτης το 2013.

 

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

ΝΒΑ: Οι πρωταθλητές Γουόριορς και το κερασάκι του Στεφ στην τούρτα του Στιβ

NBA FINALS: Οι Γουόριορς στον «θρόνο» των πρωταθλητών για 7η φορά στην ιστορία τους!

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News