Τραγωδία στη Λίμα - Όταν το Estadio Nacional γέμισε πτώματα από ένα φαλτσοσφύριγμα

Τραγωδία στη Λίμα: Όταν το Estadio Nacional γέμισε πτώματα από ένα φαλτσοσφύριγμα

Σαν σήμερα, το 1964 σημειώθηκε η μεγαλύτερη τραγωδία σε ποδοσφαιρικό γήπεδο. Στο τέλος της ημέρας το Estadio Nacional στη Λίμα είχε γεμίσει από πτώματα φιλάθλων.

Πόσοι σκοτώθηκαν δεν είναι εξακριβωμένο. Ο επίσημος αριθμός είναι 328, αλλά αυτός ο απολογισμός φαίνεται να απέχει από την πραγματικότητα καθώς δεν έχουν υπολογιστεί οι θάνατοι που προκλήθηκαν από πυροβολισμούς.

Ο αγώνας Περού – Αργεντινή για τα προκριματικά των Ολυμπιακών Αγώνων του Τόκιο, ήταν ιδιαίτερα κρίσιμος για το Περού. Γι αυτό και στο γήπεδο βρέθηκε 52.000 κόσμος. Η Αργεντινή είχε πάρει κεφάλι στο σκορ 1-0. 

Η επίθεση στον διαιτητή

Όλα ξεκίνησαν από ένα φαλτσοσφύριγμα του Ουρουγουανού διαιτητή στο 84′. Το γκολ που πέτυχε το Περού δεν μέτρησε, γεγονός που προκάλεσε την οργή της εξέδρας. Δυο οπαδοί πήδησαν τα κιγκλιδώματα και εισέβαλαν στον αγωνιστικό χώρο με σκοπό να επιτεθούν στον διαιτητή.

Τον πρώτο σταμάτησαν οι αστυνομικοί και τον οδήγησαν εκτός γηπέδου. Ο δεύτερος δέχθηκε βάναυση επίθεση. Τον κλότσησαν και τον χτύπησαν. Το γεγονός εξαγρίωσε ακόμη περισσότερο τους οπαδούς που άρχισαν να πετούν αντικείμενα στους αστυνομικούς.

Η αστυνομία αντέδρασε ρίχνοντας δακρυγόνα στο πλήθος που για να σωθεί έτρεξε στις εξόδους. Τις βρήκε όμως κλειστές με τουρνικέ. Το αποτέλεσμα ήταν εκατοντάδες άτομα να στριμωχτούν και να ποδοπατηθούν. Ο θάνατος τους επήλθε από εσωτερική αιμορραγία ή ασφυξία.

Οι αστυνομικοί πυροβόλησαν

Τα τουρνικέ τελικά έσπασαν και το πλήθος ξεχύθηκε στους δρόμους προκαλώντας καταστροφές σε αυτοκίνητα και σπίτια. Η Αστυνομία επενέβη ξανά, αυτή τη φορά έριξε πυροβολισμούς, χτύπησε στο ψαχνό. Το ματς φυσικά διακόπηκε και οι παίκτες πήγαν στα αποδυτήρια.

Μείνανε κλεισμένοι στα αποδυτήρια για δυο ώρες και μετά οι Περουβιανοί μπήκαν στο πούλμαν για να γυρίσουν στο προπονητικό κέντρο. Στη διαδρομή άκουγαν ραδιόφωνο. Κάθε φορά το δελτίο ειδήσεων ανακοίνωνε και νέους θανάτους.

Κανείς δεν έμαθε ποτέ πόσοι ακριβώς σκοτώθηκαν εκείνη τη μέρα. Ναι υπήρχαν πληροφορίες για περισσότερους από 328 νεκρούς που ανακοινώθηκαν αλλά χωρίς… πτώματα δεν μπορούσαν να επιβεβαιωθούν.

Η τιμωρία των ενόχων

Όσο για τις ευθύνες, ο ένας τις έριχνε στον άλλο. Ο εισαγγελέας στην αστυνομία η οποία με τη βάναυση αντίδρασή της προκάλεσε το πλήθος. Η κυβέρνηση στους τροτσκιστές ταραχοποιούς. Ήταν η περίοδος πολιτικών και κοινωνικών ταραχών.

Στο Περού γίνονταν πολλές διαδηλώσεις, ξεσπούσαν εργατικά κινήματα. Υπήρχε μια μόνιμη σύγκρουση μεταξύ της αστυνομίας και του λαού. Από τα επεισόδια οπαδών-αστυνομικών στο γήπεδο φέρεται να έχασαν τη ζωή τους και δυο αστυνομικοί.

Μόνο δύο άνθρωποι δικάστηκαν για την τραγωδία. Ο διοικητής της αστυνομίας Χόρχε Αζαμπούχα, που διέταξε «πυρ» στο πλήθος και ο δικαστής Μπένχαμιν Καστανέδα που ηγήθηκε έρευνας.

Ο πρώτος καταδικάστηκε σε 30 μήνες φυλάκιση επειδή έδωσε την εντολή να ριφθούν δακρυγόνα. Ο δεύτερος με πρόστιμο γιατί καθυστέρησε έξι μήνες να καταθέσει το πόρισμα του το οποίο εντέλει απορρίφθηκε. 

 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News