Makeovers στο ποδόσφαιρο: Από τον... εξτρέμ Γκουαρδιόλα, στο δεξί μπακ Σέρχιο Ράμος!

Makeovers στο ποδόσφαιρο: Από τον… εξτρέμ Γκουαρδιόλα, στο δεξί μπακ Σέρχιο Ράμος! Με αφορμή την προσπάθεια μετάλλαξης του Μάριου Βρουσάι σε ακραίο αμυντικό στον Ολυμπιακό, το sportday.gr θυμάται… μεταμορφώσεις παικτών που έμειναν στην ιστορία

Τα χαρακτηριστικά ενός ποδοσφαιριστή ταιριάζουν σε συγκεκριμένη θέση και σε αυτή μπορεί να αποδώσει καλύτερα. Ή μήπως όχι;

Πόσες και πόσες φορές οι… προπονητές της εξέδρας δεν έχουμε εμπνευστεί κάτι διαφορετικό από αυτά που έχουν παρουσιάσει οι κανονικοί προπονητές επί… χόρτου; «Ο τάδε παίκτης δεν αποδίδει καλύτερα σε αυτή τη θέση, αλλά εκεί…».

Όπου «εκεί», η θέση που έχουμε… ψυχανεμιστεί εμείς (γιατί «εμείς ξέρουμε»!), ότι ταιριάζει στον όποιο παίκτη που ανά περίσταση πιστεύουμε, ότι ως δια μαγείας θα μεταμορφωνόταν αν έπαιζε αλλού. Κι όμως, υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις ποδοσφαιριστών, που οι προπονητές τους αποφάσισαν να τους αλλάξουν θέση και δικαιώθηκαν.

Προφανώς, το… extreme makeover δεν ήρθε ως δια μαγείας μία ώρα πριν την ανακοίνωση της ενδεκάδας, αλλά μέσα από καθημερινή δουλειά στην προπόνηση. Αλλά σε κάθε περίπτωση, το αποτέλεσμα ήταν εντυπωσιακό, απογείωσε ποδοσφαιρικές καριέρες και αυτό που στην αρχή ίσως έμοιαζε και παράξενο, στο τέλος έγινε προφανές! Το sportday.gr σας θυμίζει ορισμένες από τις πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις.

10.Ρομπέρτο Φιρμίνο

 

Ο Βραζιλιάνος μετακόμισε στη Λίβερπουλ το 2015 από τη Χόφενχαϊμ. Στον γερμανικό σύλλογο αγωνιζόταν ως επιτελικός μέσος, τροφοδοτώντας τους επιθετικούς. Ωστόσο, ο Γιούργκεν Κλοπ είχε άλλα σχέδια, μετατρέποντάς τον στον ορισμό του «ψευτοενναριού».

Τον τοποθέτησε στην κορυφή της επίθεσης, έχοντας στις πλευρές τους ταχύτατους Μανέ και Σαλάχ και… απογείωσε την καριέρα του. Από αυτή τη θέση, ο Φιρμίνο μέχρι σήμερα, με 230 ματς, έχει σκοράρει 83 φορές κι έχει δώσει 65 ασίστ…

9. Φίλιπ Λαμ

 

Ο εμβληματικός αρχηγός της Μπάγερν Μονάχου πραγματοποίησε σπουδαία ποδοσφαιρική καριέρα στα άκρα της άμυνας. Η ιστορία τον έχει καταγράψει ως έναν από τους καλύτερους full – back όλων των εποχών, έχοντας τη δυνατότητα να παίξει και στις δύο πλευρές (265 ματς ως αριστερό μπακ και 219 ως δεξί μπακ).

Ο Πεπ Γκουαρδιόλα, πάντως, πηγαίνοντας στην Αλιάντς Αρένα το 2013 σκέφτηκε… out of the box. Τοποθέτησε τον Λαμ στη μεσαία γραμμή. Άλλες φορές ως καθαρό ανασταλτικό μέσο, άλλες φορές «οκτάρι» (είτε δεξιά είτε αριστερά), παίρνοντας σπουδαίες εμφανίσεις από τον Γερμανό άσο στη δύση της καριέρας του.

8. Μπάστιαν Σβάινσταϊγκερ

 

Από το 2002, όταν έκανε το επαγγελματικό του ντεμπούτο, μέχρι το 2009 οι θέσεις που κυρίως αγωνιζόταν, ήταν στα άκρα (είτε δεξιά, είτε αριστερά) στη μεσαία γραμμή. Τότε ήταν που o Λουίς Φαν Χάαλ ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της Μπάγερν Μονάχου. «Το πρώτο που έκανα, ήταν να μιλήσω με όλους τους παίκτες. Του είπα ότι πρέπει να παίξει στο κέντρο», ανέφερε ο Ολλανδός για τη συζήτηση που… γέννησε έναν από τους καλύτερους κεντρικούς μέσους της εποχής του.

Ο Μπάστιαν Σβάινσταϊγκερ κατέκτησε τα πάντα με τη Μπάγερν Μονάχου, με τη Ρεάλ Μαδρίτης και με την Εθνικής Γερμανίας, αγωνιζόμενος σε 214 ματς στον άξονα του δεύτερου τρίτου του γηπέδου, πετυχαίνοντας 31 γκολ και δίνοντας 28 ασίστ. Στο τελείωμα της καριέρας του, μάλιστα, στο MLS, έπαιξε ακόμη και ως κεντρικός αμυντικός στους «Chicago Fire»!

7. Αντρέα Πίρλο

 

Για… προφανείς λόγους, στο ξεκίνημα της καριέρας του ήταν καθαρό «δεκάρι». Ωστόσο, πολύ σύντομα ένας από τους πρώτους του προπονητής, ο Κάρλο Ματσόνε, αντιλήφθηκε ότι η θέση που ενδεχομένως να του ταίριαζε καλύτερη ήταν αυτή του deep-lying playmaker. Δηλαδή του ποδοσφαιριστή που θα κτίζει τις επιθέσεις της ομάδας του από τη θέση του ανασταλτικού μέσου.

Ο Κάρλο Αντσελότι, με τον οποίο συνυπήρξαν στη Μίλαν από το 2001 έως το 2009, πήρε αυτή την ιδέα και εκτόξευσε την καριέρα του Ιταλού σε επίπεδο, που πιθανόν ούτε ο ίδιος μπορούσε να φανταστεί.  Σε αυτή τη θέση, έπαιξε 525 φορές, με απολογισμό 54 γκολ και 105 (!) ασίστ…

6. Ρουντ Γκούλιτ

Ο θρυλικός Ολλανδός ποδοσφαιριστής έκανε μια τεράστια καριέρα στη Μίλαν της χρυσής εποχής.  Στο Σαν Σίρο αγωνιζόταν σε όλες τις θέσεις της επίθεσης, εκμεταλλευόμενος το τεράστιο ταλέντο του, αλλά και τις φυσικές του δυνάμεις. 

Το καλοκαίρι του 1995 μετακόμισε στην Τσέλσι του Γκλεν Χοντλ, ο οποίος αντιλαμβανόμενος ότι ο Γκούλιτ ήταν ήδη στα 33 του, αποφάσισε να κάνει ό,τι είχε συμβεί στον ίδιο τον καιρό που αγωνιζόταν: από επιθετικός μέσος, λίμπερο! Αυτή ήταν, μάλιστα, η θέση που τον χρησιμοποιούσαν οι προπονητές του στην Ολλανδία στο ξεκίνημα της καριέρας του. Η απόφαση του Χοντλ δικαιώθηκε στο τέλος εκείνης της σεζόν, καθώς o Γκούλιτ έχασε οριακά από τον Ερίκ Καντονά τον τίτλο του καλύτερου ποδοσφαιριστής της Premier League.

5. Βενσάν Κομπανί

Οι περισσότεροι έχουμε στο μυαλό μας τον θηριώδη Βέλγο ως την  εμβληματική φυσιογνωμία στο κέντρο της άμυνας της Μάντσεστερ Σίτι την εποχή που άλλαξε την ιστορία της. Και είναι σωστό. Πόσοι, όμως, θυμούνται πως το καλοκαίρι του 2008, όταν οι Πολίτες τον απέκτησαν από το Αμβούργο, η θέση του ήταν αυτή του ανασταλτικού μέσου; Στα χέρια του Ρομπέρτο Μαντσίνι, ωστόσο, μεταμορφώθηκε σε έναν «βράχο» στο κέντρο της άμυνας, βοηθώντας τη Μάντσεστερ Σίτι να επιστρέψει στους τίτλους.

Το 2009, ο ίδιος είχε δηλώσει ότι η αγαπημένη του θέση ήταν αυτή του ανασταλτικού μέσου, αλλά πως μπορούσε να αγωνιστεί εξίσου καλά και στο κέντρο της άμυνας. Το ίδιο το ποδόσφαιρο απέδειξε, τελικά, ότι μάλλον η φυσική του θέση ήταν αυτή του στόπερ, στην οποία αγωνίστηκε 313 φορές, έχοντας παίξει ως ανασταλτικός μέσος 23 φορές.

4. Τιερί Ανρί

Το 2014, ο Κάρλο Αντσελότι είχε πει στην «La Republicca», ότι «τα μεγαλύτερα λάθη μου ήταν που δεν ήθελα τον Μπάτζιο στην Πάρμα και ότι στη Γιουβέντους δεν κατάλαβα πως ο Ανρί δεν ήταν εξτρέμ». Ο Γάλλος αποχώρησε το 1999 από τη «Γηραιά Κυρία» και ο Αρσέν Βενγκέρ «έπλασε» στην Άρσεναλ έναν κεντρικό επιθετικό, που χάρισε πολλά γκολ και μοναδικές στιγμές στους «κανονιέρηδες».

«Στην αρχή ήθελα να πω στον Βενγκέρ να με γυρίσει στα άκρα», έχει εξομολογηθεί ο ίδιος, παραδεχόμενος ότι η απόφαση του Αλσατού ήταν εκείνη που τελικά του άλλαξε την καριέρα. Κλείνοντας την πορεία του στο ποδόσφαιρο, ο Τιερί Ανρί κατέγραψε 124 γκολ σε 257 συμμετοχές ως επιθετικός και 49 γκολ σε 98 εμφανίσεις ως αριστερό εξτρέμ…

3. Πεπ Γκουαρδιόλα

Ο Πεπ Γκουαρδιόλα έκανε σπουδαία ποδοσφαιρική καριέρα ως ανασταλτικός μέσος, έχοντας επί της ουσίας τον ρόλο του deep-lying playmaker. Η επιλογή της θέσης ανήκει (σε ποιον άλλον;) στον Γιόχαν Κρόιφ, ο οποίος είχε παρακολουθήσει σε ένα παιχνίδι της «Μασία» τον νεαρό, εκείνον τον καιρό, Πεπ, να αγωνίζεται ως δεξί εξτρέμ.

Αμέσως, έδωσε εντολή στον τότε προπονητή της Μασία, Κάρλες Ρέσακ, να ξεκινήσει να τον χρησιμοποιεί οργανωτή από τη θέση του ανασταλτικού μέσου. Και κάπως έτσι, προέκυψε μια τεράστια ποδοσφαιρική καριέρα, που διαμόρφωσε και ίσως τον καλύτερο προπονητή της σημερινής εποχής.

2. Σέρχιο Ράμος

Ο Σέρχιο Ράμος αποτελεί την επιτομή του κεντρικού αμυντικού. Δίπλα στη λέξη στόπερ, υπάρχει δεδομένα το όνομά του στο ποδοσφαιρικό λεξικό. Κι όμως, η θέση στην οποία αγωνιζόταν στο ξεκίνημα της καριέρας του ήταν άλλη. Οι παλιότεροι, πιθανόν, να θυμούνται ότι στη Σεβίλλη έκανε… πράγματα και θαύματα ως… δεξί μπακ! Ως τέτοιος αποκτήθηκε από τη Ρεάλ Μαδρίτης το 2005, παρ’ ότι τα πρώτα του χρόνια χρησιμοποιήθηκε είτε ως στόπερ είτε ως ανασταλτικός μέσος.

Τη σεζόν 2007 – 2008, η απόκτηση των Πέπε και Μέτσελντερ τον επανέφερε σε ρόλο δεξιού οπισθοφύλακα, μέχρι το 2011, όταν ο Μουρίνιο πήρε την απόφαση να τον καθιερώσει στο κέντρο της άμυνας, δημιουργώντας έναν από τους πιο εμβληματικούς στόπερ της εποχής του. Αυτή τη στιγμή, ο Ράμος έχει παίξει στην καριέρα του 493 παιχνίδια ως κεντρικός αμυντικός και 157 ως δεξιό μπακ!

1. Γκάρεθ Μπέιλ

Πρόκειται, πιθανόν, για το πιο εντυπωσιακό extreme make over. Η Τότεναμ τον απέκτησε το 2007 από τη Σαουθάμπτον ως αριστερό μπακ (θέση στην οποία έχει παίξει 45 ματς στην καριέρα του!). Όμως, χρειάστηκε ο Χάρι Ρέντναπ για να… ανοίξει τα μάτια στον ποδοσφαιρικό πλανήτη. Από τον Μάρτιο του 2010 άρχιζε να τον δοκιμάζει περιστασιακά ως αριστερό χαφ ή εξτρέμ, αναλόγως το σύστημα, μέχρι που ήρθε εκείνο το βράδυ της 20ης Οκτωβρίου του 2010, στο Champions League. 

Ο Ρέντναπ τον τοποθέτησε αριστερό εξτρέμ σε 4-2-3-1 και η Ίντερ του Ράφα Μπενίτεθ έπαιξε με δεξί μπακ τον Μαϊκόν. Απολογισμός; Χατ – τρικ για τον Μπέιλ, ο οποίος έκανε τον Βραζιλιάνο να βλέπει… εφιάλτες. Τρία χρόνια αργότερα, τον απέκτησε η Ρεάλ Μαδρίτης, εκεί όπου κατέκτησε τα πάντα και μάλιστα παίζοντας όχι ως αριστερό μπακ ή αριστερό χαφ, αλλά ως… δεξί εξτρέμ. Αυτή τη στιγμή, ο Μπέιλ έχει καταγράψει στην καριέρα του περισσότερα ματς ως δεξί εξτρέμ (207), αμέσως μετά ως αριστερός μέσος (125) κι εν συνεχεία ως αριστερό εξτρέμ (45)!

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News