«Μετά τον τροχό, το PlayStation είναι η μεγαλύτερη εφεύρεση όλων των εποχών. Πέρασα το μεσημέρι της 9ης Ιουλίου του 2006 στο Βερολίνο, στο δωμάτιό μου, με λίγο ύπνο και παίζοντας PlayStation. Το απόγευμα βγήκα έξω και κέρδισα το Παγκόσμιο Κύπελλο». Γεννήθηκε σαν σήμερα, στις 19 Μαΐου του 1979. Ο τρόπος που «ζωγράφιζε» στο γήπεδο ο Αντρέα Πίρλο, πάντα έμοιαζε βγαλμένος μέσα από το δημοφιλές παιχνίδι, με χειριστήριο το μυαλό του.
Με τη μαγική του μπαγκέτα, ο «μαέστρος» του ιταλικού ποδοσφαίρου είχε ένα τρόπο να καθοδηγεί τους συμπαίκτες και τις ομάδες του στα τρόπαια. Ένας σιωπηλός ηγέτης, που «μιλούσε» με τα πόδια του, όπως έχει πει για αυτόν ο Μαρτσέλο Λίπι. Μία ήρεμη δύναμη, με ένα έμφυτο ταλέντο να χαϊδεύει γλυκά τη μπάλα αρχικά νοερά, ίσα που να την… καψουρέψει. Αν και ο ίδιος περνούσε άπειρες ώρες στην προπόνηση. «Μην εξασκείσαι μέχρι να το κάνεις σωστά, εξασκήσου μέχρι να μην μπορείς να το κάνεις λάθος», ήταν το μότο του. Ο πρώτος του προπονητής στην Μπρέσια, έλεγε: «Όταν τελειώναμε την προπόνηση, έπρεπε να κατεβάσω το γενικό στο γήπεδο, αλλιώς αυτός ο μικρός θα έμενε όλο το βράδυ εκεί, δουλεύοντας».
«Έβλεπα τον Μπάτζιο σε κασέτες και ήταν σαν όνειρο να παίζω μαζί του»
Έκανε το ντεμπούτο του στη Serie A σε ηλικία 16 ετών, χρονιά που η Μπρέσια εξασφάλισε την άνοδο στη μεγάλη κατηγορία. Τότε τον ξεχώρισε ο Μιρτσέα Λουτσέσκου, στη θητεία του στην Ίντερ. Το 1998 υπέγραψε στους «νερατζούρι» αλλά δεν στέριωσε και δόθηκε δανεικός στη Ρετζίνα. Αλλά έτσι κατάφερε να αγωνιστεί δίπλα στο είδωλό του, τον Ρομπέρτο Μπάτζιο όταν επέστρεψε στην Μπρέσια το 2001. «Όταν ήμουν μικρός έβλεπα κασέτες με τον Μπάτζιο, τον Ζίκο και τον Μαραντόνα και μετά προσπαθούσα να τους μιμηθώ παίζοντας μόνος μου μπροστά σε έναν τοίχο. Μεγάλωσα με τον μύθο του Μπάτζιο και το να παίζω μαζί του ήταν σαν να βρίσκομαι σε όνειρο. Προσπάθησα να κάνω παρέα μαζί του, να μελετήσω τον τρόπο που έπαιζε και να μάθω από αυτόν».
H αλησμόνητη πάσα του στον μικρό «Βούδα» κόντρα στη Γιουβέντους:
Το καλοκαίρι τον αγόρασε η Μίλαν, όπου και απογειώθηκε. Ανέλαβε ο δαιμόνιος Κάρλο Αντσελότι να… γυαλίσει εκτυφλωτικά αυτό το «διαμάντι». «Μαζί του ένιωσα ότι ξαναβρήκα τον πατέρα μου, μου άλλαξε την καριέρα και ζήσαμε απίστευτες στιγμές», έχει πει, ενώ και ο Ιταλός τεχνικός τον εκθειάζει πάντα. «Έπαιζε ως δεκάρι και όταν τον έβαλα στα χαφ μπροστά από την άμυνα, κάποιος μου είπε ότι ήμουν τρελός, αλλά ο παίκτης πίστευε ότι ήταν καλό για αυτόν να παίξει εκεί. Έτσι, άρχισε να παίζει εκεί και ήταν ο καλύτερος μέσος που έχω δει ποτέ». Tη σεζόν 2002-03, ο Πίρλο είχε κατά μέσο όρο 99 πάσες ανά αγώνα, ενώ κράτησε τη μπάλα στα πόδια του περισσότερο από κάθε άλλο παίκτη στο ιταλικό πρωτάθλημα.
Με τη φανέλα των «ροσονέρι» αγωνίστηκε για μία δεκαετία και πήρε τα πάντα. 2 Scudetto, 2 Champions League, 1 Coppa Italia και 1 Super Cup.
Ο εφιάλτης της Κωνσταντινούπολης, η… εκδίκηση και το όνειρο του Μουντιάλ
Μετά το χαμένο τελικό της Κωνσταντινούπολης σκέφτηκε να αποσυρθεί. Τέτοιο ήταν το σοκ που υπέστη, μετά την οδυνηρή ήττα από τη Λίβερπουλ, στον πιο τραυματικό τελικό του Champions League για τη Μίλαν, που έχασε το παιχνίδι αν και στο ημίχρονο προηγούταν με 3-0 μέσα στο «Ατατούρκ».
«Σκέφτηκα να τα παρατήσω γιατί, μετά την Κωνσταντινούπολη, τίποτα δεν είχε πια νόημα. Ο τελικός του Champions League του 2005 απλά με έπνιξε. Θα τελείωνα την καριέρα μου με τον πιο ντροπιαστικό τρόπο. Προτάθηκε να κρεμάσουμε ένα μαύρο πένθιμο πανό ως μόνιμη υπενθύμιση στους τοίχους του Milanello, ακριβώς δίπλα στις εικόνες θριάμβων. Ένα μήνυμα στις επόμενες γενιές ότι το να νιώθουν ανίκητοι είναι το πρώτο βήμα στο μονοπάτι προς το σημείο χωρίς επιστροφή. Προσωπικά, θα πρόσθετα αυτό το φρικτό αποτέλεσμα στον πίνακα των τίτλων του συλλόγου. Θα το έγραφα στη μέση της λίστας με τα πρωταθλήματα και τα κύπελλα που έχουν κερδίσει, με διαφορετικό χρώμα μελάνι και ίσως μια ειδική γραμματοσειρά, απλώς για να υπογραμμίσω την τρομακτική παρουσία του. Δεν θα ξαναδώ ποτέ αυτόν τον αγώνα. Έπαιξα σε αυτόν ήδη μια φορά αυτοπροσώπως και πολλές άλλες φορές στο μυαλό μου, αναζητώντας μια εξήγηση που ίσως δεν υπάρχει καν. Εκείνο το βράδυ, όταν ξάπλωσα νόμιζα ότι πήγα για ύπνο με τον Ντούντεκ και όλους τους συμπαίκτες του στη Λίβερπουλ».
Όχι μόνο δεν τα παράτησε, αλλά ένα χρόνο μετά, αναδείχτηκε Παγκόσμιος Πρωταθλητής και 2 χρόνια αργοτερα ήρθε η εκδίκηση των «ροσονέρι» επί της Λίβερπουλ μέσα στην Αθήνα. Άλλωστε, σύμφωνα με τον ίδιο: «Μερικές φορές μια δόση σαδισμού είναι το συστατικό που κάνει τη νίκη να έχει λίγο πιο γλυκιά γεύση».
Στους Μιλανέζους έμεινε για μία δεκαετία, πριν τον αποκτήσει ως ελεύθερο η Γιουβέντους. Αφού είχε απορρίψει αστρονομικές προτάσεις από Άραβες. Έτσι μπήκε στη μικρή λίστα των παικτών που έχουν αγωνιστεί και με τις 3 μεγάλες ομάδες της Ιταλίας. Aμέσως την οδήγησε στην επιστροφή στο θρόνο της Serie A, μετά από 8 χρόνια. Αλλά ποτέ δεν του κάκιωσαν οι οπαδοί. Πάντα είχε το σεβασμό τους. Λίγο είναι να απολαμβάνεις μπάλα και τέχνη σε ένα απόγευμα Κυριακής; Ως «μπιανκονέρο» πανηγύρισε 4 πρωταθλήματα, 1 κύπελλο και 2 Super Cup. «Όταν μου είπε o Πίρλο ότι θα έρθει στη Γιουβέντους, το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν «Υπάρχει Θεός!», έχει πει ο Τζιανλουΐτζι Μπουφόν για τον άλλοτε συμπαίκτη του σε εθνική και «Βέκια Σινιόρα».
Τα προσωνύμια και μόνο που είχε κληρονομήσει στην πλούσια καριέρα του, δείχνουν ότι ο Αντρέα Πίρλο δεν έπαιζε ποδόσφαιρο. Ήταν κάτι άλλο. Έκανε τέχνη. Αρχιτέκτονας, Μότσαρντ, Μαέστρος. Με την ίδια κομψότητα που κυκλοφορούσε εκτός γηπέδων, λειτουργούσε και στο χορτάρι. Σαν «ένας περιπλανώμενος τσιγγάνος, που αναζητούσε ένα απάτητο σημείο του γηπέδου ώστε να κινηθεί ελεύθερα, μόνο για ένα λεπτό», όπως έχει πει ο ίδιος.
Και πάντα φιλοσοφώντας κάθε εμπειρία του: «Στο ποδόσφαιρο, όπως και στη ζωή, υπάρχουν πάντα κάποια χιλιοστά που μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα, την πορεία ενός γκολ ή μιας ολόκληρης ζωής».
Η λατρεία για την Σκουάντρα Ατζούρα και τη φανέλα των στρουμφ
Παρά τις τεράστιες χαρές και διακρίσεις σε συλλογικό επίπεδο, η εθνική ομάδα ήταν πάντα η μεγάλη αδυναμία του Αντρέα Πίρλο. Στις ελάχιστες φορές που έχουμε δει τον χαρακτηριστικά ανέκφραστο Ιταλό να χαμογελάει, πάντα κάπου εκεί κοντά «κρυβόταν» η Σκουάντρα Ατζούρα». Και κανείς δεν θα μπορούσε να περιγράψει τη λατρεία του για αυτήν, πιο γλαφυρά από τον ίδιο:
«Δείτε τον Αντόνιο Κασάνο. Λέει ότι έχει κοιμηθεί με 700 γυναίκες, αλλά δεν τον επιλέγουν πια για την Ιταλία. Μπορεί πραγματικά να είναι ευτυχισμένος; Δεν θα ήμουν. Αυτή η φανέλα, με το μπλε χρώμα που μοιάζει με στρουμφ, σου δίνει μια εντελώς νέα εικόνα παγκοσμίως. Σε πάει σε ένα υψηλότερο επίπεδο. Πολύ καλύτερα να είσαι στρατιώτης στο γήπεδο παρά στην κρεβατοκάμαρα». Ο Αντρέα Πίρλο φόρεσε για πρώτη φορά τη φανέλα της Σκουάντρα Ατζούρα σε ηλικία 14 ετών με την U-15. Έκτοτε είχε αδιάλειπτη παρουσία, περνώντας από όλες τις ηλικιακές κατηγορίες. Έκανε το ντεμπούτο του στην Ανδρών, στα 23, υπό τις οδηγίες του Τζιοβάνι Τραπατόνι και συνολικά έπαιξε σε 116 αγώνες, σκοράροντας 13 φορές. Στο EURO 2012, ο «μαέστρο» έδωσε πραγματικό ρεσιτάλ, ήταν κορυφαίος στην πλειοψηφία των αγώνων, οδηγώντας την Ιταλία στον τελικό.
Το προξενιό της αδερφής του Γκατούζο και ο πόλεμος με το πιρούνι
Πίσω από αυτή τη μόνιμα σοβαρή φάτσα, κρυβόταν το μεγαλύτερο πειραχτήρι των αποδυτηρίων, με θύμα, ποιον άλλο; Τον Τζενάρο Γκατούζο, που διαχρονικά υπέφερε από τους συμπαίκτες του, ανεξαρτήτως ρόστερ. Ο Πίρλο και ο «Ρίνο» είχαν ανέπτυξαν μία στενή φιλία από πολύ νεαρή ηλικία, όταν υπήρξαν συμπαίκτες τόσο στην εθνική ομάδα, όσο και στη Μίλαν. «Όταν τον είδα για πρώτη φορά να παίζει, είπα «εγώ τώρα είμαι ποδοσφαιριστής;», αναρωτήθηκε ο Τζενάρο Γκατούζο αρχικά. Μία ξεκαρδιστική ιστορία που έχει αποκαλύψει ήταν η πλάκα που του έκανε ο Πίρλο σε ένα γεύμα της ομάδας. «Είναι μέγας π@@@ γιος. Έκανα το λάθος να αφήσω το κινητό μου πάνω στο τραπέζι και να φύγω για λίγο. Τότε, ο Αντρέα, έστειλε ένα μήνυμα στον αντιπρόεδρο της Μίλαν, Αντριάνο Γκαλιάνι και στον Αριέντο Μπράιντα (αθλητικό διευθυντή) και τους προσέφερε την αδερφή μου!». Ο Πίρλο έχει πει σχετικά: «Έκανα τις διαπραγματεύσεις για λογαριασμό του μέσω ενός και μόνο μηνύματος: «Αγαπητέ Αριέντο, αν μου δώσεις αυτό που θέλω, μπορείς να έχεις την αδερφή μου». Ο Γκατούζο το ανακάλυψε και με χτύπησε πριν τηλεφωνήσει στον Μπράιντα: «Είναι απλώς ένα από τα ανόητα αστεία του Πίρλο», είπε. Πάντα αναρωτιόμουν αν απογοητεύτηκε ο Αριέντο, που τελικά ήταν φάρσα...».
Όταν ρώτησαν τον «Ρίνο» εάν πιστεύει ότι η δική του παρουσία στο γήπεδο, έκανε τον Πίρλο καλύτερο, απάντησε με τον γνωστό αφοπλιστικό του τρόπο: «Μη λες βλακείες! Ας μην μπερδεύουμε τη Nutella με τα σκ@@! Εκείνος ήταν αυτός που με βοήθησε πολύ στην καριέρα μου αλλά στα αποδυτήρια ήταν π@@ γιος, με όλο το σεβασμό στη μητέρα του… Τον γρονθοκόπησα περισσότερες φορές από ό,τι ο Μπαντ Σπένσερ τον Τέρενς Χιλ!».
Gennaro Gattuso:
? “You see Pirlo, honestly he’s a son of a bitch. One day I left my phone on the table and he sent a text to AC Milan’s vice-president offering him my sister.”
— Football Tweet ⚽ (@Football__Tweet) October 23, 2019
Ο Πίρλο με τη σειρά του αναφέρει στην αυτοβιογραφία του ότι ο Γκατούζο τον κυνηγούσε πολλές φορές με ένα πιρούνι. «Ο Ρίνο ήταν πάντα ο αγαπημένος μου στόχος, στην κορυφή του πίνακα με μεγάλη απόσταση από τον δεύτερο. Αυτό παρά το γεγονός ότι σε αρκετές περιπτώσεις προσπάθησε να με σκοτώσει με ένα πιρούνι. Πολλές φορές κάποιος μπορεί να τραυματιζόταν, ακόμα και να χάναμε παιχνίδια, αλλά η Μίλαν το δικαιολογούσε προς τα έξω επίσημα ως… μυική κόπωση! Εγώ, ο Αμπροζίνι, ο Νέστα, ο Ιντζάγκι, ο Αμπιάτι και ο Όντο: αυτή ήταν η παρέα των καθάρματα εκεί μέσα, του κάναμε βασανιστήρια».
Το μεγάλο δράμα όμως ήταν στις αποστολές με την εθνική ομάδα. «Πριν από τους αγώνες της Ιταλίας, ο Ντανιέλε Ντε Ρόσι κρυβόταν κάτω από το κρεβάτι του Ρίνο και περίμενε. Μπορεί να έμενε εκεί και μισή ώρα. Ο Γκατούζο έμπαινε μέσα, έπλενε τα δόντια του, φορούσε τις λεοπάρ πιτζάμες του, ξάπλωνε στο κρεβάτι, έβγαζε ένα βιβλίο και κοίταζε τις φωτογραφίες. Την ώρα που ήταν έτοιμος να αποκοιμηθεί, ο Ντανιέλε πεταγόταν από κάτω από το κρεβάτι και του έπιανε τα πλευρά, ενώ εγώ έβγαινα από την ντουλάπα σαν ο χειρότερος εραστής, κάνοντας φρικτούς θορύβους».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
- Διαιτησία Παρασκήνιο: Το κινητό του Γκορτσίλα
- Ολυμπιακός : Η τρέλα της μεγάλης πρόκρισης! Οι επικές αντιδράσεις φιλάθλων σε όλο τον κόσμο (vid)
- Ολυμπιακός: Τα έξι ευρωπαϊκά τρόπαια που διεκδικούν οι «ερυθρόλευκοι»!
- Ολυμπιακός: Οταν είσαι Μεντιλίμπαρ τους «γλεντάς» και με τον γερόλυκο Ιμπόρα!
- Ολυμπιακός: Πανηγυρισμοί με Μαρινάκη για την μεγάλη πρόκριση στον τελικό!