Ολυμπιακός: Έκλεισε ο κύκλος του Μαρτίνς!

Ο Αλέξανδρος Σόμογλου γράφει για την αμφισβήτηση του Πορτογάλου τεχνικού σε μια σεζόν που κατακτά το τρίτο του διαδοχικό πρωτάθλημα… πριν καν μπει η Άνοιξη.

Βράδυ Πέμπτης, λίγο μετά τον αποκλεισμό του Ολυμπιακού από την Αταλάντα. Η απογοήτευση στις τάξεις των «ερυθρόλευκων» φιλάθλων για το βαρύ 3-0 από τους Ιταλούς ξεχειλίζει. Ραδιοφωνικοί σταθμοί και social media κατακλύζονται από μηνύματα αγανάκτησης, με τον Πέδρο Μαρτίνς να βρίσκεται στο επίκεντρο.

«Ό,τι είχε να δώσει το έδωσε» έλεγε ο ένας. «Έκλεισε ο κύκλος του, δεν έχει άλλες ιδέες», συμπλήρωνε ο άλλος. «Ένας μέτριος προπονητής που απλά στην Ελλάδα εκμεταλλεύεται την ανυπαρξία των υπόλοιπων», προσέθετε ο πιο… καυστικός!

Πως βγαίνει με τέτοια ευκολία η φράση «έκλεισε ο κύκλος του Μαρτίνς» από τα στόματα φίλων του Ολυμπιακού… 

Ειλικρινά, όσο κι αν κατανοώ την απογοήτευση που αισθάνεται ο κάθε στεναχωρημένος φίλος μιας ομάδας σε οποιαδήποτε γωνιά του πλανήτη, μετά από ένα αποτυχημένο αποτέλεσμα, αδυνατώ ειλικρινά να κατανοήσω την ευκολία με την οποία βγαίνει από το στόμα φιλάθλων του Ολυμπιακού η φράση «έκλεισε ο κύκλος του Μαρτίνς». Ειλικρινά, απορώ…

Είμαι ο πρώτος που με σειρά blogs υπογραμμίζω ότι ο φετινός Ολυμπιακός βρίσκεται καθ’ όλη τη διάρκεια της σεζόν πολύ μακριά από τα υψηλά στάνταρντς που μας είχαν συνηθίσει οι πρωταθλητές, τα προηγούμενα χρόνια της θητείας του Πορτογάλου.

Ακόμη και μετά από σημαντικές νίκες στο ελληνικό πρωτάθλημα επεσήμαινα διαρκώς ότι η ποιότητα του Ολυμπιακού μπορεί να είναι υπέρ αρκετή για να τον οδηγήσει στο τρίτο διαδοχικό πρωτάθλημα, αλλά σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσε να τον οδηγήσει στην πολυπόθητη ευρωπαϊκή υπέρβαση.

Ούτε βολεύομαι με δικαιολογίες του τύπου «άλλη κλάση η Αταλάντα» για να δικαιολογήσει την απαράδεκτη εμφάνιση των «ερυθρόλευκων» σε ενάμιση ημίχρονο απέναντι στους Ιταλούς. Από τον Ολυμπιακό του Μαρτίνς έχω πολύ μεγαλύτερες απαιτήσεις, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις που βρίσκει καλύτερους ποιοτικά αντιπάλους σε ιδανικό timing για να τους κερδίσει. Γιατί οι Πειραιώτες όφειλαν να έχουν εκμεταλλευτεί καλύτερα τόσο το timing που πέτυχαν την Άιντραχτ στους ομίλους, όσο φυσικά και την χρονική στιγμή που κλήθηκαν να ξεπεράσουν το εμπόδιο της Αταλάντα, με την ομάδα του Γκασπερίνι να διάγει τη χειρότερο περίοδο της δικής της σεζόν.

Το καλοκαίρι που δυσκόλεψε αφάνταστα την φετινή προσπάθεια του Ολυμπιακού

Από την άλλη, όμως, γνωρίζω καλά ότι μια ποδοσφαιρική ομάδα δεν λειτουργεί σαν… ηλεκτρονικός υπολογιστής. Στελεχώνεται από ανθρώπους, από ζωντανούς οργανισμούς και φυσικά καλείται κάθε χρόνο να αντιμετωπίζει καταστάσεις που μεταλλάσσονται από σεζόν σε σεζόν.

Η φετινή χρονιά, λοιπόν, δεν ήταν καθόλου μα καθόλου εύκολη για τον Ολυμπιακό για δύο βασικούς λόγους:

Πρώτον, γιατί οι «ερυθρόλευκοι» κουβαλούσαν στις πλάτες τους μια διετία υπερφόρτωσης βασικών τους παικτών και γιατί επλήγησαν από τον κορωνοϊό στην πιο νευραλγική στιγμή του χτισίματος μιας ομάδας, την περίοδο της καλοκαιρινής βάσης. Ο Ολυμπιακός, δηλαδή, κλήθηκε να «κατασκευάσει» την ομάδα της τρέχουσας σεζόν σε άκρως προβληματικές συνθήκες.

Δεύτερον, το μεταγραφικό καλοκαίρι του 2021 ήταν ένα από τα λιγότερο αποτελεσματικά των τελευταίων ετών. Συμβαίνει ακόμη και σε κλαμπ που δαπανούν ακόμη και δέκα φορές περισσότερα χρήματα στο μεταγραφικό παζάρι από τους πρωταθλητές Ελλάδος. Τι να πουν δηλαδή οι φίλοι της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ή της Άρσεναλ για τον μεταγραφικό σχεδιασμό των αγαπημένων τους ομάδων την τελευταία πενταετία;

Το γεγονός ότι κορυφαία καλοκαιρινή μεταγραφή του Ολυμπιακό αποτελεί ένας πιτσιρικάς που στοίχησε ψίχουλα (ο Αγκιμπού Καμαρά) αποτελεί τίτλο τιμής για το τμήμα σκάουτινγκ των Πειραιωτών, πλην όμως φανερώνει ότι ο συνολικός μεταγραφικός σχεδιασμός του καλοκαιριού απέχει πολύ από το να χαρακτηριστεί πετυχημένος.

Ονιεκούρου; Το απόλυτο μηδέν! Κούντε; Κανείς δεν τον πήρε είδηση ότι φόρεσε τα ερυθρόλευκα! Ρόνι Λόπες; Μηδέν! Καρμπόβνικ; Δεν μπορεί να κάνει τη διαφορά ούτε σε επίπεδο β’ ομάδας.

Τι μένει; Ένας Βατσλίκ και ένας Τικίνιο, που δεδομένα δικαιώνουν και το θόρυβο που προκάλεσε η απόκτησή τους, αποδεικνύοντας ότι μπορούν να αποτελέσουν βασικά γρανάζια του κορμιού της ερχόμενης τριετίας.

Ενδεχομένως η καλύτερη καλοκαιρινή μεταγραφή του Ολυμπιακού να αποδειχτεί η… φθινοπωρινή του, γιατί ο υγιής Γκάρι Ροντρίγκες είναι δεδομένα παίκτης που μπορεί να δώσει μεγάλες λύσεις και ακόμη μεγαλύτερη παραγωγή γκολ από τα άκρα στον Πέδρο Μαρτίνς και τους συνεργάτες του.

Το καλοκαίρι όλοι προέβλεπαν ότι το φετινό πρωτάθλημα θα ήταν η πιο δύσκολη δοκιμασία του Μαρτίνς στα χρόνια του στον Ολυμπιακό! 

Υπό αυτές τις συνθήκες, λοιπόν, ο Ολυμπιακός είχε να διαχειριστεί μια εξαιρετικά απαιτητική σεζόν, που θυμίζω ότι στις αρχές της όλοι ΜΑ ΟΛΟΙ προέβλεπαν ότι θα ήταν και η πιο δύσκολη του Μαρτίνς αναφορικά με τη διατήρηση των εγχώριων σκήπτρων. Με τον Λουτσέσκου να επιστρέφει στον ΠΑΟΚ, την ΑΕΚ να ξεκινά τη χρονιά γεμάτη φιλοδοξίες και με έναν εξαιρετικό προπονητή, όπως ο Μιλόγεβιτς, στον πάγκο της, τον Παναθηναϊκό να βρίσκει στο πρόσωπο του Γιοβάνοβιτς το δικό του «στρατηγό».

Ε, στη χειρότερη ποιοτικά σεζόν του ο Μαρτίνς οδηγεί τον Ολυμπιακό σε πρωτάθλημα… πριν μπει η Άνοιξη. Ο λόγος είναι απλός: Γιατί οι «ερυθρόλευκοι» είναι χτισμένοι πλέον και οργανωτικά και αγωνιστικά δομημένοι πάνω σε στέρεες βάσεις. Το γεγονός αυτό τους επιτρέπει να… κάνουν πλάκα εντός συνόρων ακόμη και σε μια εξαιρετικά μέτρια χρονιά για τα δικά τους δεδομένα, σε όλα τα επίπεδα (αν κάποιοι φίλοι του Ολυμπιακού θεωρούν αυτές τις βάσεις αυτονόητες, ας ρίξουν μια ματιά στα ρεπορτάζ της ΑΕΚ και του ΠΑΟΚ)… 

Το ζητούμενο είναι να μην τους… αποκοιμίσει η ευκολία με την οποία φτάνουν σε ακόμη έναν τίτλο. Όχι, ο Ολυμπιακός δεν χρειάζεται… γκρέμισμα και χτίσιμο από την αρχή (όπως άκουγα το βράδυ της Πέμπτης). Δύο πράγματα χρειάζεται:

Επαναφόρτωση των μπαταριών των παικτών του (άρα να βρεθούν επιτέλους λίγες εβδομάδες ξεκούρασης για τους βασικούς ποδοσφαιριστές του) και αντί γκρεμίσματος… πιο προσεκτική επιλογή «επίπλων» στην αγορά του καλοκαιριού.

Δεν χρειάζεται ο Ολυμπιακός να προχωρήσει σε πολλές ποσοτικά μεταγραφές. Απλά αυτές που θα πραγματοποιήσει φέτος θα πρέπει να αναβαθμίσουν την ποιότητά του σε 2-3 κομβικές θέσεις της ενδεκάδας.

Σε ότι αφορά τον κύκλο του Μαρτίνς που έκλεισε; Εδώ θα είμαστε και του χρόνου να το συζητάμε. Αν, βέβαια, του χρόνου υπάρχει αντικείμενο συζήτησης. Γιατί μην εκπλαγείτε αν του χρόνου τέτοια εποχή αντί να συζητάμε για «κλεισμένους κύκλους», μιλάμε για… κλειστά δεκαετή συμβόλαια!

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News