Ολυμπιακός: Αρέσει δεν αρέσει, αυτή είναι η μεγάλη διαφορά

Τα πράγματα είναι απλά, ένας όχι καλός Ολυμπιακός κατάφερε να πάρει τη νίκη απέναντι σε μία καλή ΑΕΚ και αυτό δε συμβαίνει για πρώτη φορά σε ντέρμπι. Γράφει ο Δημήτρης Μαργωμένος

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Ολυμπιακός χωρίς να είναι καλός φεύγει ικανοποιημένος από ένα ντέρμπι της Super League και όπως λέει ο φιλόσοφος λαός μας «σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι σύμπτωση».

Γενικότερα φέτος ο Ολυμπιακός δεν είναι αυτός που ενδεχομένως θα ήθελε ο Πέδρο Μαρτίνς, ο κόσμος του και γενικότερα όλος ο οργανισμός. Όμως από την άλλη η ομάδα έχει φτάσει σε ένα επίπεδο να παίρνει στο γήπεδο αυτό το οποίο θέλει. Αυτό έγινε και απέναντι στην ΑΕΚ…

Ο Ολυμπιακός έχει μάθει να παίρνει τις νίκες του ακόμη και σε βραδιές που δεν είναι καλός, αντιθέτως η ΑΕΚ σε ματς που ήταν καλή απέναντι στο μεγάλο της αντίπαλος, έμεινε πάλι με άδεια τα χέρια.

Αυτή είναι η διαφορά του Ολυμπιακού όχι μόνο με την ΑΕΚ, αλλά με όλες τις υπόλοιπες ομάδες του πρωταθλήματος. Πως οι «ερυθρόλευκοι» έχουν πάντα τον τρόπο να παίρνουν αυτό που θέλουν. Το έκαναν στη Λεωφόρο, όπως και στην Τούμπα απέναντι σε Παναθηναϊκό και ΠΑΟΚ. Ματς στα οποία ο Ολυμπιακός δεν ήταν καλός, οι αντίπαλοί τους έκαναν καλύτερο παιχνίδι, αλλά και πάλι τα ισόπαλα αποτελέσματα ήταν αυτά τα οποία εξυπηρέτησαν τον Ολυμπιακό και κανέναν αλλον…

Όσο καλύτερη, λοιπόν, και να ήταν η ΑΕΚ οι «ερυθρόλευκοι» ήταν και πάλι αυτοί οι οποίοι χαμογέλασαν, γιατί; Γιατί ξέρουν να κερδίζουν!

Όταν σκέφτηκε την Αταλάντα, νίκησε!

Είναι λίγο οξύμωρο αυτό το οποίο έγινε στο Καραϊσκάκη. Ο Πέδρο Μαρτίνς άρχισε να κάνει από νωρίς αλλαγές στο Καραϊσκάκη. Αλλαγές οι οποίες έδειχναν πως είχε αρχίσει να σκέφτεται και το ματς με την Αταλάντα, δηλαδή να μη φορτωθούν αρκετά οι παίκτες του και να μπορέσουν να κρατήσουν δυνάμεις και για την Πέμπτη.

Μπορεί και να μην ισχύει αυτό και να έκανε τις ίδιες αλλαγές ο Πορτογάλος και ας μην είχε Ευρώπη μπροστά του, αλλά η συγκυρία αυτό δείχνει. Αν και δύσκολα θα έβγαζε τον Μασούρα από τόσο νωρίς, σύμφωνα πάντα με τα όσα έχει δείξει μέχρι τώρα ο Μαρτίνς.

Όπως και να έχει, όμως, όταν άρχισε να… σκέφτεται την Αταλάντα με τις αλλαγές που έκανε, πήρε ο Ολυμπιακός τη νίκη! Έβαλε μέσα Βαλμπουενά, ο οποίος σε όποια κατάσταση και αν είναι πάντα μα πάντα θα δίνει μία παραπάνω ποιότητα στην ενδεκάδα. Αυτό έκανε και με την ΑΕΚ, από το δικό του πόδι ήρθε το γκολ, αφού τα στημένα του είναι «φωτιά» για τις αντίπαλες άμυνες.

Επίσης η είσοδος των Βαλμπουενά, Ελ Αραμπί και ας μη φάνηκε τόσο ο Μαροκινός, έκανε τον Ολυμπιακό πιο κινητικό από το κέντρο και μπροστά. Μπόρεσε να κρατήσει κάπως παραπάνω την μπάλα και να δώσει ανάσες στους αμυντικούς του οι οποίοι είχαν κουραστεί από τη συνεχόμενη επίθεση της ΑΕΚ στο δεύτερο μέρος.

Μεγάλος Εμβιλά!

Είναι από τους πιο αθόρυβους ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού εδώ και χρόνια. Ο Γιαν Εμβιλά μπορεί να μη φάνηκε από την τηλεόραση, αλλά έχει κάνει μεγάλο ματς στο Καραϊσκάκη.

Βασικά ήταν ο καλύτερος του γηπέδου. Ήταν παντού, ήταν ο μοναδικός παίκτης ο οποίος έπαιρνε την μπάλα στα πόδια του από την άμυνα για να τη μεταφέρει, προσπαθούσε να βγάλει την ομάδα μπροστά και επιπλέον σημείωσε το γκολ, έχοντας ρίξει σε όλο το υπόλοιπο ματς τρελό τρέξιμο!

ΥΓ: Ο Μαντί Καμαρά για εμένα ήταν καλός. Βασικά ήταν δραστήριος και κινητικός, κάτι που είχαμε να δούμε απ’ αυτόν καιρό. Έγινε αλλαγή στο ημίχρονο μάλλον ως… θυσία για να πάει ο Αγκιμπού στον άξονα αφού δεν του έβγαινε να παίζει στα άκρα. Και ο Μπουχαλάκης από την άλλη έκανε καλό ματς και επί της ουσίας ήταν και μοναδικός «καθαρός» κόφτης στο κέντρο.

ΥΓ2: Είπαμε και πιο πάνω, μεγάλο ματς από Εμβιλά!

ΥΓ3: Μπορεί να αγωνίστηκε για λίγο ο Καρβάλιο, αλλά ο Πορτογάλος όπως με τον Παναιτωλικό στο Κύπελλο έτσι και με την ΑΕΚ έδειξε ότι μπορεί να δώσει πολλά στον Ολυμπιακό. Καλός με την μπάλα στα πόδια και γρήγορος.

ΥΓ4: Το καλύτερό τους ματς μαζί έκαναν Σωκράτης και Μανωλάς, με τη μοίρα να μην κάνει το παιχνίδι της, τη στιγμή που πήγε να βάλει αυτογκόλ ο δεύτερος. Ελπίζουμε να είναι στην ίδια καλή κατάσταση και στην Ιταλία.

ΥΓ5: Ο Ρόνι Λόπες το τετ α τετ του Ονιεκούρου στις καθυστερήσεις, θα το είχε κάνει γκολ. Πλέον τον Νιγηριανό τον έχει πάρει από κάτω και δύσκολα «γυρνάει». Μακάρι να διαψεύσει όλο τον κόσμο…

ΥΓ6: Είναι 37 χρονών και πανηγυρίζει έτσι, γιατί το ζει, του αρέσει, γουστάρει αυτό που κάνει!

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News