Λίβερπουλ: Ο ήρωας της εργατικής τάξης που... τρώει τη θέση του Τσιμίκα

Ο Άντι Ρόμπερτσον κάνει… μαγεία στο τρίτο γκολ της Λίβερπουλ, στο 4-0 επί της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ για την Premier League, αλλά στο Kop τον αγαπούν επειδή είναι άτρομος. 

Κάθε φορά που ο Κώστας Τσιμίκας παίρνει φανέλα βασικού, το πρώτο πράγμα που κάποιος πρέπει να αναρωτιέται είναι πόσο καλός έχει γίνει για να αντικαθιστά τον Άντι Ρόμπερτσον ακόμα και σε παιχνίδια όπως ο δεύτερος προημιτελικός του Champions League. Ο Σκωτσέζος, ουσιαστικά, δεν είναι ο αριστερός αμυντικός της Λίβερπουλ, αλλά ο αριστερός χαφ της, στο 2-6-3 που παίζει ο Γιούργκεν Κλοπ, με τη διαρκή εναλλαγή θέσεων και την, αν χρειαστεί, αναδιάταξη, στην περίπτωση που η ομάδα του δεν έχει την μπάλα. Αυτό απέναντι στη Γιουνάιτεντ έγινε μόνο στο 28,2% καθαρού χρόνου ποδοσφαίρου, αφού οι «κόκκινοι» έκαναν 71,8% κατοχή.

Τι ζητάει ο Κλοπ από τα ακραία μπακ της Λίβερπουλ

Ο Κλοπ δεν θέλει οι δύο ακραίοι του, οι μόνοι της ομάδας, να παίζουν στην ίδια ευθεία, αλλά ανά πάσα στιγμή να βρίσκονται σε μια νοητή διαγώνιο. Με το ρημαδιό που λέγεται Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και ελλείψει Κριστιάνο Ρονάλντο, ο Ρόμπερτσον είχε τη δυνατότητα, ακόμα και στο αμυντικό κομμάτι, δηλαδή τις λίγες φορές που οι φιλοξενούμενοι έκαναν παιχνίδι στο 4-0 του «Άνφιλντ», να παίζει μπροστά από τους αμυντικούς και όχι δίπλα σε αυτούς. Η αμυντική διάταξη της Λίβερπουλ είναι τέτοια που είναι σπάνιο να δεις σε παιχνίδι της το δεξιό χαφ του αντιπάλου να απομονώνει τον αριστερό ακραίο αμυντικό, διότι, επειδή συνήθως ο Τρεντ Αλεξάντερ-Άρνολντ παίζει πιο πίσω, γίνεται τρίτος στόπερ στην αδύνατη πλευρά της, οπότε με τον αριστερό κεντρικό αμυντικό τους, οι «κόκκινοι» δεν αφήνουν τους επιτιθέμενους να βγάλουν υπεραριθμία από το άκρο.

Για τον Γερμανό τεχνικό, είναι πολύ σημαντικό ο Ρόμπερτσον να πιέζει ψηλά. O 28χρονος Σκωτσέζος, που δίνεται 1,78μ. και μοιάζει κοντύτερος από ό,τι πραγματικά είναι, έχει την αντοχή να αλλοιώνει, αν όχι μπάλες, την πορεία της κυκλοφορίας μίας ομάδας. Σε πολλές περιπτώσεις κάποιος μπορεί να αισθανθεί ότι, με την πίεση που ασκεί, δεν αφήνει τον αντίπαλο να κάνει παιχνίδι από τη δεξιά πλευρά του, αλλά και να παίξει κάθετα. Δεν είναι μία η φορά που έχει κυνηγήσει παράλληλες πάσες και έχει αναγκάσει να γίνονται προς τα αριστερά οι μεταβιβάσεις. Και, βέβαια, δεν αλλοιώνει και τις ίδιες τις πάσες σπανίως. Στο παιχνίδι με τη Γιουνάιτεντ τη Μεγάλη Τρίτη το έκανε, μάνι μάνι, δις.

 

Το τελευταίο σπριντ

Η Λίβερπουλ προηγείται 2-0 και η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ έχει κάνει μόνο μία ευκαιρία, με τη διπλή επέμβαση του Άλισον Μπέκερ, αλλά ο Ρόμπερτσον είναι εκείνος ο τύπος που στο παιχνίδι του πρώτου γύρου στο «Ολντ Τράφορντ» είπε στους συμπαίκτες του να μη σταματήσουν να σκοράρουν, με το σκορ στο 5-0. Ο Κλοπ είναι Γερμανός, ανήκει δηλαδή σε μια ποδοσφαιρική φυλή που δεν σταματάει να παίζει αναλόγως του σκορ και του λεπτού. Ο «Ρόμπο» είναι απλώς ένας φανατικός στον αγωνιστικό χώρο. Η Λίβερπουλ δεν είναι απλώς η ομάδα του, αλλά η μοίρα του. Ο μόνος τρόπος που δεν θα έπαιζε σε αυτήν, κάτι που κάνει από το 2017 και έπειτα, θα ήταν να μην έχει… γεννηθεί.

Με το παιχνίδι, λοιπόν, στο 68’, η Λίβερπουλ δεν έχει ουσιαστικά «κλειδώσει» τους τρεις βαθμούς που θα την φέρουν στην πρώτη θέση της βαθμολογίας της Premier League. Ο Βίκτορ Λίντελοφ πάει να παίξει στον άξονα και ψάχνει με την κάθετη τον Σουηδό επιθετικό Άντονι Ελάνγκα. Ο Ρόμπερτσον δεν κάνει απλώς deflection, αλλά γίνεται κάτοχος της μπάλας και την κουβαλάει έως και πέντε μέτρα από την αντίπαλη περιοχή. Όταν την δίνει στον Λούις Ντίαζ, στέκεται για λιγότερο από δευτερόλεπτο και επιταχύνει ξανά, για να φτάσει τη γραμμή του άουτ. Η κίνησή του λειτουργεί ως παραπλάνηση, αφού τραβάει τον Λίντελοφ. Ο Χάρι Μαγκουάιρ πασιφανώς δεν είναι ο καλύτερος αμυντικός του κόσμου, αλλά κάνει ένα βήμα προς τα πίσω επειδή βλέπει τον Ρόμπερτσον να παίρνει το βάθος και, ταυτοχρόνως, ο Σαντιό Μανέ, που έχει πάρει τη θέση του στην περιοχή, δεν χρειάζεται καν να κινηθεί: είναι μόνος του και μπορεί να σουτάρει εκεί που θέλει.

Στο επόμενο γκολ, του Μοχάμεντ Σαλάχ στο 85’, «τρώει» στη γραμμή του πλαγίου άουτ τον Τυνήσιο Χάνιμπαλ Μεγίμπρι και δίνει στον Ντιόγκο Ζότα, που βρίσκει με εντυπωσιακή κάθετη τον Αιγύπτιο.

Βέβαια, έτερον εκάτερον: ο Ρόμπερτσον παίζει με βάση τις οδηγίες του προπονητή του, που τον έχει αποκαλέσει «ο κορυφαίος αριστερός μπακ στον κόσμο», αλλά με τον παλμό και την πυγμή των παλιότερων αληθινών ηρώων της Λίβερπουλ, του Τόμι Σμιθ και του Ίαν Κάλαχαν και του Στίβεν Τζέραρντ και του Άλαν Κένεντι. Όταν αυτή η ομάδα τελειώσει την υπέροχη πορεία της, αυτό το ποδόσφαιρο της χαράς που κρίνεται από την αποτύπωση στο μυαλό και όχι από τους τίτλους, ο Άντι Ρόμπερτσον θα έχει την ίδια θέση, ου μην και καλύτερη, με τους Σαλάχ, Μανέ, Αλεξάντερ-Άρνολντ: το προβάδισμά του θα είναι τα πρωινά, στο εργοστάσιο, αφού τότε είναι ο μόνος ποδοσφαιριστής των «κόκκινων» με τον οποίο μπορούν αληθινά να ταυτιστούν οι εργάτες. Άλλωστε, πρόκειται για έναν ήρωα της εργατικής τάξης που τίποτα του χαρίστηκε -ούτε καν το ταλέντο. 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News