ΑΕΚ: «Παπούτσια» από τον τόπο της!

Η αλήθεια είναι, πως στη σύγχρονη εποχή είναι μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού οι περιπτώσεις κατά τις οποίες, τα μεγάλα ελληνικά κλαμπ εμπιστεύονται τις προπονητικές τύχες τους σε Ελληνες προπονητές. Και όταν αυτό συνέβη, συνήθως αφορά ειδικές επιλογές, με πρόσωπα που σχετίζονται με το σύλλογο και άρα έχουν θετική βάση στην εκκίνηση. Η ΑΕΚ δεν αποτελεί εξαίρεση στον κανόνα, γι’ αυτό η επιλογή του Αργύρη Γιαννίκη προκαλεί ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον. 

Αυτοί που άφησαν σφραγίδα 

Το πρόβλημα συνήθως είναι πως οι Ελληνες συνήθως εμφανίζονται πιο ευάλωτοι στην πίεση που ασκείται και η ΑΕΚ δεν αποτελεί εξαίρεση στον κανόνα. Ειδικά όταν τα πράγματα στραβώνουν, ο περίγυρος μιας ομάδας δημιουργεί ασφυκτική πίεση και δεν είναι εύκολο να ανταπεξέλθει κάποιος που αφουγκράζεται τα περισσότερα από όσα συμβαίνουν. Γι’ αυτό, πολλές φορές οι ομάδες στρέφονται σε λύσεις από το εξωτερικό, από τα πρώτα χρόνια της ίδρυσης της μεγάλης κατηγορίας. 

Δεν είναι τυχαίο, πως οι μεγαλύτερες επιτυχίες στην ιστορία της Ενωσης, είναι απόλυτα ταυτισμένες με ξένους προπονητές: τα «χρυσά» χρόνια του Ντούσαν Μπάγεβιτς, η υπερομάδα του Φάντροκ, η τεράστια προσωπικότητα του Τσάκναντι, ο επιβλητικός Στάνκοβιτς, ο τεράστιος Τσαϊκόφσκι. Ακόμα και στα σύγχρονα χρόνια, ο Χιμένεθ έλυσε τα μάγια, αλλά απόλυτα επιδραστικοί για την ΑΕΚ υπήρξαν τόσο ο Φερνάντο Σάντος, όσο και ο Φερέρ.

Λείπει ο πρωταθλητής 

Ο Γιαννίκης γίνεται ο 26ος Ελληνας που αναλαμβάνει την τεχνική ηγεσία της ΑΕΚ. Θα επιχειρήσει να καταφέρει αυτό που δεν έχει κάνει ουδείς μέχρι τώρα, να οδηγήσει την Ενωση στην κατάκτηση του πρωταθλήματος. Διότι, με εξαίρεση τον Ανδρέα Σταματιάδη που ανέλαβε ως υπηρεσιακός στην απομάκρυνση Πούσκας το 1979 και στέφθηκε πρωταθλητής, κανένας άλλος δεν πέτυχε. Υπάρχουν κυπελλούχοι, με τελευταίο τον τεράστιο Στέλιο Μανωλά, αλλά κανείς πρωταθλητής. 

Στα προπολεμικά χρόνια, όπου βέβαια η έννοια του προπονητή δεν είχε καμία σχέση με το σήμερα, την ΑΕΚ οδήγησαν ο Θωμάς Ασδέρης, ο Κώστας Νεγρεπόντης. Ο μυθικός «Νέγκρο» κοουτσάρισε και μετά τον πόλεμο, ενώ σε εκείνα τα χρόνια υπήρξαν ακόμα οι Γιώργος Νταϊσπάγγος, Τρύφων Τζανετής (που παραμένει μέχρι σήμερα ο προπονητής με τα περισσότερα ματς στον πάγκο της ΑΕΚ, έχοντας 119 ματς σε συνολικά πέντε θητείες, που κράτησαν οκτώ σεζόν). 

Τα «επαγγελματικά» χρόνια 

Στη δεκαετία του ’70 βρέθηκε στον πάγκο της ΑΕΚ ο Κώστας Χατζημιχαήλ και ο Ανδρέας Σταματιάδης. Στα χρόνια του επαγγελματικού ποδοσφαίρου, σημαντική ήταν η παρουσία του αείμνηστου Μίλτου Παπαποστόλου, ενώ ο μεγάλος Κώστας Νεστορίδης ήταν ο υπηρεσιακός εκείνων των χρόνων. Μέχρι τότε, όσοι είχαν βρεθεί στον πάγκο της ΑΕΚ, είχαν προηγουμένως φορέσει και τη φανέλα της ως ποδοσφαιριστές.

Η πρώτη μη ενωσίτικη παρουσία αφορά τον Αντώνη Γεωργιάδη, ενώ πέρασμα έκανε και ο Νίκος Αλέφαντος. Υπηρεσιακά κάθισαν στον πάγκο της ΑΕΚ οι Νίκος Χρηστίδης, Αντώνης Μήνου, Τάκης Καραγκιοζόπουλος, ενώ ο Πέτρος Ραβούσης ήταν εκείνος που ανέλαβε πρώτος το βαρύτατο έργο της διαδοχής του Μπάγεβιτς. Κυπελλούχος αναδείχθηκε ο Γιάννης Παθιακάκης, για ένα ματς ανέλαβε ο Τάκης Περσίας. 

Τρεις διαφορετικές θητείες στον «θρόνο» της ΑΕΚ έχει ο Νίκος Κωστένογλου. Στα μεσοδιαστήματα, ανέλαβαν οι Γιώργος Δώνης, Χριστόφορος Κόλα, Βαγγέλης Βλάχος, Μανώλης Παπαδόπουλος. Ο Τραϊανός Δέλλας ήταν εκείνος που μπήκε μπροστά στη νέα εποχή, ο Στέλιος Μανωλάς οδήγησε στο κύπελλο του 2016, ενώ οι τελευταίοι γηγενείς προ του Γιαννίκη, ήταν ο Νίκος Παναγιωτάρας και ο Μαρίνος Ουζουνίδης.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News