Κύπελλα Ευρώπης: Βάλαμε μυαλό, ή θα… κλάψουν πάλι μανούλες το καλοκαίρι;

Ο Αλέξανδρος Σόμογλου επιχειρεί την αποτίμηση της παρουσίας των ελληνικών ομάδων στα κύπελλα Ευρώπης για τη σεζόν 2021-22 που ολοκληρώθηκε το βράδυ της Πέμπτης με τον αποκλεισμό του ΠΑΟΚ από τη Μαρσέιγ.

Η εγχείρηση απέτυχε, ο… Έλληνας ασθενής επιβίωσε! Θα μπορούσε κάλλιστα να είναι ο τίτλος της περίληψης της φετινής ευρωπαϊκής σεζόν των ομάδων μας στα Κύπελλα Ευρώπης.

Για να επιχειρήσουμε με καθαρό μυαλό την αποτίμηση της ευρωπαϊκής μας σεζόν, θα πρέπει να γυρίσουμε το χρόνο πίσω στις αρχές του καλοκαιριού και να θυμηθούμε τους στόχους με τους οποίους εκκινήσαμε – συλλογικά ως ποδόσφαιρο και μεμονωμένα ως σύλλογοι – τα ταξίδια μας.

Ως ελληνικό ποδόσφαιρο ζητούμενο ήταν η επανάκτηση μίνιμουμ της 15^ης θέσης της βαθμολογίας της ΟΥΕΦΑ, η εξασφάλιση δεύτερου εκπροσώπου μας στο Champions League και η επιστροφή στα χέρια μας ενός πέμπτου ευρωπαϊκού εισιτηρίου.
Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε με μίνιμουμ στόχο να βρίσκεται ξανά στα νοκ άουτ του Φεβρουαρίου, μεγάλη προσδοκία την πολυπόθητη ευρωπαϊκή υπέρβαση (με την παρουσία σε προημιτελικό ή ημιτελικό του Champions ή του Europa League) και ρεαλιστική επιδίωξη την είσοδο στους ομίλους του Champions League.
ΠΑΟΚ και ΑΕΚ είχαν την ίδια φιλοδοξία. Να εκμεταλλευτούν τη σύσταση του Conference League, να ξεπεράσουν δεδομένα τη φάση των ομίλων (για την εκεί παρουσία δεν το συζητούσαμε καν) και εν συνεχεία να παλέψουν για μια ιστορική ευρωπαϊκή πορεία στα νοκ άουτ.
Ο Άρης είχε βασικό στόχο να εξασφαλίσει την παρουσία του στους ομίλους της νεοσύστατης διοργάνωσης και εκεί να εξαντλήσει τις πιθανότητες του να συνεχίσει στα νοκ άουτ.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Βαθμολογία ΟΥΕΦΑ: Οριστικά 15η η Ελλάδα, κερδίζει και πέμπτο ευρωπαϊκό εισιτήριο!

Οι μονομαχίες του ΠΑΟΚ με τη Γάνδη άλλαξαν το τελικό πρόσημο ολόκληρης της χρονιάς

Με το… κιτρινόμαυρο φιάσκο που ζήσαμε με το καλημέρα της σεζόν με ΑΕΚ και Άρη, η αλήθεια είναι ότι ο βασικός στόχος της 15^ης θέσης έμοιαζε με… όνειρο θερινής νυκτός. Ουσιαστικά οι δύο αγώνες που άλλαξαν τη μοίρα μας προς το καλύτερο ήταν το ζευγάρωμα του ΠΑΟΚ με την Γάνδη και η πρόκριση με δύο νίκες του «Δικέφαλου». Μέχρι εκείνο το σημείο οι δύο από τους τέσσερις εκπροσώπους μας είχαν αποτύχει παταγωδώς, ενώ οι άλλοι δύο είχαν απλά υλοποιήσει τους μίνιμουμ στόχους που είχαν θέσει στις αρχές της αγωνιστικής περιόδου.

Όσο παράδοξο, λοιπόν, κι αν μοιάζει, μέσα από μια κάκιστη συνολικά σεζόν των ομάδων μας στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, όχι μόνο φτάσαμε στην πηγή του συλλογικού μας στόχου, αλλά δροσιστήκαμε τελικά και με το νερό της 15^ης θέσης. Πρέπει να πανηγυρίζουμε; Όχι βέβαια. Το αντίθετο, θα έλεγα! Πρέπει να προβληματιστούμε και να… χτυπάμε το κεφάλι μας στον τοίχο που από τον Ιούλιο μείναμε με μόλις το 50% των δυνάμεών μας (τον Ολυμπιακό και τον ΠΑΟΚ) να παλεύουν για να σώζουν ό,τι σώζεται…

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Σλάβια Πράγας: Ο εφιάλτης της Ελλάδας που μας… βάζει τα γυαλιά!

Τα διδάγματα για Ολυμπιακό, ΠΑΟΚ, ΑΕΚ, Άρη και… Παναθηναϊκό που έρχεται!

Τι πρέπει να κρατήσουμε, λοιπόν, ως διδάγματα της φετινής ευρωπαϊκής μας σεζόν;

Να βάλουμε μυαλό. Να αντιληφθούμε ότι δεν υπάρχουν χωριά και καφενεία πλέον στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Αν δεν είσαι σοβαρός και ικανός είναι εξαιρετικά εύκολο να… φωταγωγήσεις πόλεις όπως το Μόσταρ και να γυρίσεις σπίτι σου από τα προκριματικά.
Να αποκτήσουμε μεγάλο κίνητρο στο Conference League. Σκεφτείτε τι θα γράφαμε σήμερα αν ο Ματαντά δεν έπιανε τα άπιαστα στην Τούμπα και ο ΠΑΟΚ βρισκόταν στα ημιτελικά. Η Θεσσαλονίκη θα έκανε ένα μήνα να κοιμηθεί με την προσδοκία της παρουσίας του «Δικέφαλου» σε ευρωπαϊκό τελικό. Ελπίζω, λοιπόν, να καταλάβαμε άπαντες ότι η τρίτη διοργάνωση της ΟΥΕΦΑ, ούτε της πλάκας είναι, ούτε φυσικά… μας υποτιμά ως ποδοσφαιρικό έθνος. Κάθε άλλο. Είναι μια διοργάνωση που μπορεί να οδηγήσει τους «μεγάλους» του ποδοσφαίρου μας σε ιστορικές πορείες και ανεπανάληπτες στιγμές. Είναι μια διοργάνωση μοναδικών ευκαιριών όπου η απόσταση «μικρών» και «μεγάλων» του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου μειώνεται. Γιατί στο Conference League η κάθε Μπόντο Γκλιμτ έχει τις ίδιες πιθανότητες διάκρισης με την κάθε Τότεναμ.
Για τον Ολυμπιακό (στέκομαι στους «ερυθρόλευκους» λόγω της σταθερής παρουσίας στα νοκ άουτ εδώ και μια δεκαετία), αποδεικνύεται στην πράξη ότι η διεκδίκηση της ευρωπαϊκής υπέρβασης στο Europa League δεν είναι ουτοπία. Δείτε την τετράδα των ημιτελικών. Άιντραχτ, Γουεστ Χαμ, Ρέιντζερς και Λειψία. Ούτε Μπαρτσελόνα, ούτε Ντόρτμουντ ούτε κάποιο παραδοσιακό θηρίο του παγκόσμιου ποδοσφαίρου. Απλά ο Ολυμπιακός πρέπει να ανεβάσει κατά πολύ τις στροφές του (σε σχέση με την φετινή χρονιά) και να αναβαθμίσει σε θέσεις-κλειδιά την ποιότητα της ενδεκάδας του.

Τα πέντε εισιτήρια από τη σεζόν 2023-34 μοιάζουν αυτή τη στιγμή με ευλογία, αλλά μπορεί να εξελιχθούν σε κατάρα αν δεν είμαστε έτοιμοι να τα αξιοποιήσουμε. Οι βαθμοί που θα συγκεντρώνουμε θα μοιράζονται πλέον δια του πέντε και κάθε στραπάτσο σαν τα φετινά της ΑΕΚ και του Άρη θα αποδεικνύεται μη αναστρέψιμο.

Άρα η αγωνιστική χρονιά που ακολουθεί (2022-23) πρέπει να έχει έναν και μόνο έναν στόχο: Την παρουσία και των τεσσάρων ελληνικών ομάδων στη φάση των ομίλων, ανεξαρτήτως διοργάνωσης. Και είναι ευθύνη όλων των πρεσβευτών μας να εμφανιστούν αυτή τη φορά πανέτοιμοι στα προκριματικά… για να μην κλάψουν πάλι μανούλες ντάλα καλοκαίρι. Του χρόνου ενδεχομένως να μην σταθούμε τόσο τυχεροί όσο φέτος! Ο Έλληνας ασθενής παραμένει άρρωστος και δεν θέλει και πολύ για να βρεθεί ξανά σε… ευρωπαϊκό κώμα!

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Conference League: Να είσαι ΑΕΚ και να… χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο βλέποντας την Μπόντο Γκλιμτ

Κύπελλα Ευρώπης: Βάλαμε μυαλό, ή θα… κλάψουν πάλι μανούλες το καλοκαίρι;

Οι μονομαχίες του ΠΑΟΚ με τη Γάνδη άλλαξαν το τελικό πρόσημο ολόκληρης της χρονιάς

Τα διδάγματα για Ολυμπιακό, ΠΑΟΚ, ΑΕΚ, Άρη και… Παναθηναϊκό που έρχεται!

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ