ΠΑΟΚ: Η πρόκριση πέταξε από την… κλειστή μπαλκονόπορτα

ΠΑΟΚ: Η πρόκριση πέταξε από την… κλειστή μπαλκονόπορτα – Ο Νίκος Σαρίδης σχολιάζει τον αποκλεισμό του ΠΑΟΚ από τη Μαρσέιγ στα προημιτελικά του Conference League.

Ο Νίκος Σαρίδης σχολιάζει τον αποκλεισμό του ΠΑΟΚ από τη Μαρσέιγ στα προημιτελικά του Conference League. 

«Στην Τούμπα είν’ ασπρόμαυρα τα όνειρα. / Πάλι μισοκοιμάμαι στο καθιστικό / δεν έχω πού αλλού να κοιμηθώ / Καρέλια Αγρινίου άφιλτρος αέρας / αχ, ν’ άνοιγε η μαμά την μπαλκονόπορτα -κανείς δεν με λυπάται- να φυσήξει. / Ο ωραίος ΠΑΟΚ κλοτσάει απέναντι / κι είν’ ο μπαμπάς μου φανερά συγκινημένος / όσο μονάχα θέλει ύπνος να με βρει / τουλάχιστον, ας φέρει κάποιος απ’ το μέλλον / το κίτρινο ελαφρύ μου πάπλωμα. / Με την κουβέρτα αυτός με σκεπάζει / σαν τον ωραίο ΠΑΟΚ απροσδόκητα / στα ύψη μια βραδιά θα εκτιναχθεί».

Το συγκεκριμένο ποίημα (της Θεσσαλονικιάς λογοτέχνιδος Γεωργίας Τριανταφυλλίδου) γράφτηκε την προηγούμενη δεκαετία. Όχι για την αποψινή βραδιά, όχι για κάποια συγκεκριμένη βράδιά. Ο ΠΑΟΚ, άλλωστε, δεν ήταν ο πυρήνας… Όπως και να ‘χει, οι περισσότερες βραδιές του ΠΑΟΚ, τα «ραντεβού με την Ιστορία», από πάντα ανέδιδαν τη «μυρωδιά» του ποιήματος…

Όσοι κι όσες έχουν -ή είχαν και δεν έχουν πια- μπαμπάδες ΠΑΟΚτσήδες, την έχουν ζήσει αυτή την… ποίηση· σαν να τσούζουν ακόμη τα μάτια τους και τα ρουθούνια τους από το ντουμάνι, και ας μην είναι ντε και καλά το Καρέλια της μνήμης σκέτο αλλά με φίλτρο. Και ας είναι το απέναντι… απέναντι από την τηλεόραση και όχι ντε και καλά δυο βήματα από το γήπεδο της Τούμπας.

Έχουν εισπνεύσει όλο αυτό το χαρμάνι καπνού, πατρικής στοργής και… ΠΑΟΚ, και ξυπνώντας το πρωί για να πάνε σχολείο βλέπουν στις εφημερίδες στο περίπτερο (ή, αργότερα, στο smartphone) ότι τ’ ασπρόμαυρα όνειρα έμειναν πάλι ανεκπλήρωτα. Πόσες και πόσες φορές δεν συνέβη αυτό; Πόσα και πόσα «ραντεβού με την Ιστορία» δεν είχαν άδοξο τέλος; Από τις απόπειρες για να μπει σε ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ μέχρι «τελικούς» (εγχώριου) τίτλου.

Στην προκειμένη περίπτωση, πάντως, δεν ήταν πολύ εύκολο να εκπληρωθούν τα όνειρα. Με τη Μαρσέιγ έπαιζε ο «Δικέφαλος». Τη Μαρσέιγ, που όσο να ‘ναι, έχει μια υπόσταση. Αντιμετώπισε μία ομάδα, η οποία είχε νικήσει 2-1 στο πρώτο ματς στο «Βελοντρόμ», χωρίς πια το εκτός έδρας γκολ να έχει την προστιθέμενη αξία που είχε κάποτε στην Ευρώπη. Έτσι κι αλλιώς, για να προκριθεί, έπρεπε να είναι ωραίος ΠΑΟΚ. Τα τελειώματα της επίθεσης, στις αντιδράσεις της άμυνας, στα πάντα… όλα. Αληθινά ωραίος, όχι απλώς συμπαθητικός με κάποιες ατέλειες. Και, δυστυχώς, οι ατέλειες μέτρησαν…

 

 

 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News