Θύρα 7 – Άλκης: Το καλύτερο μνημόσυνο θα γίνει όταν…

Κάθε χρόνο με το που μπαίνει ο Φλεβάρης και πλησιάζει η 8η του μήνα αρχίζει να σφίγγει κάπως το στομάχι. Φέτος το βάρος ήταν μεγαλύτερο από ποτέ, το έκανε το συμβάν με τον Άλκη. Προφανώς μιλάμε για διαφορετικές περιπτώσεις αλλά υπάρχει η κοινή συνισταμένη, ο πρόωρος θάνατος ανθρώπων που λάτρευαν το ποδόσφαιρο και τις ομάδες τους.

Για να είμαι ειλικρινής θα ήθελα από ένα σημείο και έπειτα να τιμώνται διαφορετικά και πιο ουσιαστικά οι μνήμες των 21 της 8ης Φλεβάρη 1981 και των άλλων νεκρών που είχαν φόντο (και όχι αιτία, αιτία είναι τα «άρρωστα» μυαλά) το λαοφιλέστερο των αθλημάτων και όχι με ένα μνημόσυνο και κατακλυσμό ανάλογων ποσταρισμάτων στα κοινωνικά δίκτυα. Για τους 21 της θύρας 7, τον Άλκη και όποιον άλλο «έφυγε» πριν από την ώρα του απ’ αυτόν τον κόσμο η καλύτερη τιμή στη μνήμη τους θα συμβεί…:

Όταν τιμωρηθούν κανονικά και παραδειγματικά, δίχως ευκαιρία για… παραθυράκια, εκείνοι που δολοφόνησαν εσκεμμένα ή λόγω κακής τέλεσης των καθηκόντων τους τις συγκεκριμένες ψυχές.

Όταν φροντίσουν άπαντες ώστε ΟΛΑ τα γήπεδα να παρέχουν τη μέγιστη δυνατή ασφάλεια και ν’ αποκτήσουν τη μέγιστη δυνατή λειτουργικότητα.

Όταν χάσουν ισόβια το δικαίωμα να έχουν θέση στα γήπεδα όσοι ασκούν βία και θέτουν σε κίνδυνο τη σωματική ακεραιότητα οποιουδήποτε.

Όταν αρχίσουν να γυρίζουν όλοι την πλάτη (ναι επιτέλους και οι αθλητές και οι προπονητές αφού πρέπει να αποτελούν πρότυπα) σε όλους εκείνους στην κερκίδα που βρίζουν αυτούς τους νεκρούς (που ύστερα με ένα ποστ υποτίθεται… καθάρισαν με την τιμή στη μνήμη τους), μανάδες και «εύχονται» ανίατες ασθένειες.

Όταν μιλήσει και ενεργήσει επιτέλους η μέχρι στιγμής σιωπηρή και «ωχ αδερφέ, ου μπλέξεις» συντριπτική πλειοψηφία ώστε να μην κάνει κουμάντο η μειοψηφία.

Όταν τα άγρια σταματήσουν να διώχνουν διαρκώς τα ήμερα.

Μέχρι, και αν, συμβούν τα παραπάνω (που πολύ αμφιβάλλω δεν το κρύβω) θα θεωρώ «λίγο», ελάχιστο, ένα μνημόσυνο. Απαραίτητο μεν, ελάχιστο δε.  

 

 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News