Ολυμπιακός: Γιατί θα σηκώσει χαλαρά το 47ο πηγαίνοντας με… νεκρά!

Όταν με το καλό ο ιστορικός του μέλλοντος θα κληθεί να σχολιάσει όσα συνέβησαν στο πρωτάθλημα της Super League  που διανύουμε, θα πρέπει να δώσει απάντηση στο πιο καίριο ερώτημα της σεζόν: «Πως στα κομμάτια ο φετινός Ολυμπιακός παίρνει για πλάκα τον τίτλο;»…

Κυνικά και ρεαλιστικά πρόκειται για τον χειρότερο Ολυμπιακό της εποχής Μαρτίνς – σε επίπεδο παραγωγής ποδοσφαιρικού θεάματος, όχι σε επίπεδο ουσίας. Πρόκειται για μια ομάδα που βλέπει έναν ακρογωνιαίο της λίθο (Μαντί Καμαρά) να σέρνεται από το καλοκαίρι, έναν δεύτερο (Φορτούνη) να χάνει όλη τη χρονιά εξαιτίας σοβαρού τραυματισμού, έναν τρίτο (Εμβιλά) να χτυπιέται αλύπητα από τον κορονοϊό και να ξεπερνά το πρόβλημά του στα τέλη του Φθινοπώρου και το μεγάλο της κανόνι (Ελ Αραμπί) να ψάχνεται από το ξεκίνημα του 2022 σε όλα τα επίπεδα.

Ένας Ολυμπιακός που αποκλείστηκε μετά από χρόνια σε καλοκαιρινό προκριματικό του Champions League, που δεν έθελξε με τις εμφανίσεις του στο Europa και που δεν έχει αφήσει ικανοποιημένο κανέναν οπαδό του (από τον Βαγγέλη Μαρινάκη μέχρι τον πλέον άσημο υποστηρικτή της «ερυθρόλευκης» εξέδρας) με το ποδόσφαιρο που παράγει.

Ο μέτριος Ολυμπιακός και οι τέσσερις λόγοι που παίρνει το πρωτάθλημα για πλάκα

Κι όμως, αυτός ο Ολυμπιακός παίρνει δίκαια και για πλάκα το 47ο πρωτάθλημα της ιστορίας του. Υπάρχει εξήγηση; Όχι μόνο μία. Πάμε να τις καταγράψουμε:

ΤΟ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΧΤΙΣΕΙ ΤΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΧΡΟΝΙΑ: Αποδεικνύεται περίτρανα στο χορτάρι ότι ο Ολυμπιακός είχε χτίσει την τελευταία διετία χαώδη διαφορά (σε αγωνιστικό και οργανωτικό επίπεδο) έναντι των δύο βασικών ανταγωνιστών του για τον τίτλο, του ΠΑΟΚ και της ΑΕΚ. Την ώρα που στα στρατόπεδα των δύο «Δικεφάλων» τα έκαναν όλα λάθος μετά τα ιστορικά πρωταθλήματα που κατέκτησαν το 2018 και το 2019, στον Πειραιά έδιναν σάρκα και οστά σε ένα εξαιρετικά δομημένο ποδοσφαιρικό πλάνο που τους επέτρεψε να αποκτήσουν απόσταση ασφαλείας από τους διώκτες τους.

Η ΧΑΜΗΛΗ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΟΣ: Κακά τα ψέματα. Το πρωτάθλημα της Super League είναι εξαιρετικά χαμηλής ποιοτικής στάθμης. Δεν το λέω εγώ. Το αποδεικνύουν οι πράξεις των ομάδων μας στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Αν καταφέρει οποιαδήποτε ομάδα (πλην των πέντε ισχυρών) να εξασφαλίσει την παρουσία της σε όμιλο, ξεπερνώντας τον σκόπελο των καλοκαιρινών προκριματικών, θεωρείται αυτομάτως… κοσμοϊστορική υπέρβαση! Εδώ έχουμε φτάσει στο σημείο να θεωρούμε επιτυχία ενδεχόμενη παρουσία σε ομίλους ομάδων όπως η ΑΕΚ, ο Παναθηναϊκός ή ο Άρης.
Για να διεκδικήσεις, και εν τέλει να κατακτήσεις, το συγκεκριμένο πρωτάθλημα πρέπει να είσαι συνεπής με τα απλά: Να διαθέτεις παίκτες με προσωπικότητα και κλάση που να βγάζουν τα κάστανα από τη φωτιά, ακόμη και με μια ενέργειά τους, να έχεις υγιή αποδυτήρια, να μην αλλάζεις προπονητές σαν τα πουκάμισα, να έχεις μπολιάσει τον οργανισμό σου με στελέχη που διαθέτουν γνώση στον πρωταθλητισμό. Πράγματα που μοιάζουν αυτονόητα στον Ολυμπιακό, όχι όμως στους ανταγωνιστές του.

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΟΥ ΛΟΥΤΣΕΣΚΟΥ: Άλλη μια μεγάλη αλήθεια. Για οποιαδήποτε ελληνική ομάδα, πλην Ολυμπιακού, είναι εξαιρετικά δύσκολο να κουβαλήσει δύο μεγάλα καρπούζια κάτω από την ίδια μασχάλη. Ο Λουτσέσκου το ήξερε καλά από την πρώτη μέρα που επέλεξε να επιστρέψει στην Τούμπα. Διαθέτοντας ένα γερασμένο ρόστερ και ξέροντας καλά ότι η απόσταση που χώριζε τον ΠΑΟΚ από τον Ολυμπιακό δεν μπορούσε να καλυφθεί σε μία σεζόν, έθεσε σε δεύτερη μοίρα την πορεία στο πρωτάθλημα και ανέδειξε ως πιο βατό στόχο υπέρβασης για τον «Δικέφαλο» τη διάκριση στο Conference League. Δικαιώθηκε; Απόλυτα! Αν μάλιστα αποκλείσει τη Μαρσέιγ, θα έχει βάλει φαρδιά πλατιά την υπογραφή του σε άλλη μια ιστορική στιγμή του ΠΑΟΚ.
Στο γήπεδο αποδείχτηκε ότι μόνο ο ΠΑΟΚ του Λουτσέσκου μπορούσε να απειλήσει τον Ολυμπιακό στη μάχη της κορυφής. Με τον Ρουμάνο, όμως, να επιλέγει να κρατήσει σφιχτά στη μασχάλη του το ευρωπαϊκό καρπούζι, αυτό του πρωταθλήματος… άνοιξε στα δύο και το έργο του Μαρτίνς και των παικτών του έγινε πιο εύκολο.

ΤΑ «ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ» ΤΗΣ ΑΕΚ: Για την έτερη ανταγωνίστρια… η ποδοσφαιρική επιστήμη σηκώνει ψηλά τα χέρια. Γιατί είναι πραγματικά άξια μελέτης η ικανότητα του Δημήτρη Μελισσανίδη να τα κάνει όλα λάθος, μετά το 2018, σε αγωνιστικό επίπεδο την ώρα που ο ίδιος ετοιμάζεται να περάσει στην «αθανασία» του συλλόγου, με την ολοκλήρωση κατασκευής της «Αγιά Σοφιάς».

Τι χρειάζεται να κάνει ο Ολυμπιακός για να έρθει και το 48ο

Όλα τα παραπάνω δεδομένα, λοιπόν (σε συνδυασμό με το γεγονός ότι ο Γιοβάνοβιτς δεν είναι μάγος για να μετατρέψει μέσα σε λίγους μήνες έναν διαλυμένο Παναθηναϊκό σε διεκδικητή του τίτλου) επέτρεψαν στον Ολυμπιακό να μετατρέψει σε… περίπατο την κατάκτηση ενός τρίτου διαδοχικού πρωταθλήματος. Γιατί καθεμιά από τις τρεις διεκδικήτριες του τίτλου θέρισε φέτος όσα έσπειρε την προηγούμενη διετία.

Απλά αυτό που χρειάζεται να πράξουν στον Πειραιά, είναι να θωρακιστούν περισσότερο ενόψει της νέας σεζόν, να διορθώσουν τα φετινά λάθη, να ενισχύσουν το ρόστερ σε θέσεις που «φωνάζουν» ότι απαιτείται… ρεκτιφιέ κι αν το πράξουν θα είναι και του χρόνου φαβορί για τον τίτλο. Κι αν γίνουν τα παραπάνω το 48ο θα έρθει και με ποδόσφαιρο που θα γεμίζει τους φίλους του Ολυμπιακού. Γιατί ο πάντα απαιτητικός (λόγω DNA) «ερυθρόλευκος» κόσμος δεν ικανοποιείται με εικόνα σαν τη φετινή! Πάντα διψάει για περισσότερες κούπες και για καλύτερη μπάλα…

 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News