ΑΕΚ: Ζει τον δικό της «Τιτανικό»

Το έλεγα εδώ και καιρό. Για κάθε φίλο της ΑΕΚ, η μοναδική συμβουλή που έχω να δώσω είναι να οπλιστεί με υπομονή και γερό στομάχι.

Ο κατήφορος δεν έχει τέλος και εάν κάποιος πιστεύει, πως έχει ξύσει πάτο το βαρέλι, ας προετοιμαστεί για τα χειρότερα, γιατί έχει και πιο χαμηλά. Από το βράδυ της Κυριακής η ΑΕΚ δεν μπορεί να εξαρτά την Ευρώπη από τα πόδια της, αλλά πλέον βρίσκεται στην 4η θέση και τρέχει να προλάβει τον Αρη. Ποιον; Τον Αρη.

Αλλά, ας μιλήσουμε πρώτα για την ΑΕΚ. Ποια ΑΕΚ; Αυτήν την ομάδα που επί μήνες, επί χρόνια, ψάχνει απεγνωσμένα κάπου για να πιαστεί. Που ετοιμάζει ένα γήπεδο στολίδι, εγκαινίασε ένα μικρό γήπεδο ποίημα, αλλά μοιάζει τόσο κούφια εσωτερικά, που ζει το δικό της Τιτανικό χωρίς σταματημό. Και η δική της ορχήστρα, συνεχίζει να παίζει μέχρι το καράβι να βυθιστεί τελείως και αντί να κρύβονται, να σκύβουν το κεφάλι και να δουλεύουν, είναι όλο παράπονα και δυσαρέσκεια.

Στην ΑΕΚ δεν έκαναν τίποτα σωστό

Στο ερώτημα αν δεν έχουν κάνει τίποτα σωστά στην ΑΕΚ όλο αυτόν τον καιρό, η απάντηση είναι απλή. Ναι, δεν κάνουν τίποτα σωστό. Γι’ αυτό και η ΑΕΚ εμφανίζει αυτήν την εικόνα και δεν μπορεί να σηκώσει κεφάλι. Γι’ αυτό περνούν οι μήνες, έρχεται ο ένας μετά τον άλλο προπονητές και παίκτες και ψάχνουμε να βρούμε πότε θα γίνει ομάδα. Ολο αυτό το διάστημα εμφανίζεται ένα συνονθύλευμα κομμένο στα δύο, που δεν έχει αρχή, μέση και τέλος.

Ετσι και κόντρα στον Αρη. Η ΑΕΚ ήταν μια ομάδα που ήθελε, αλλά δεν μπορούσε. Γιατί; Γιατί πολύ απλά, δεν μπορεί να δουλέψει και να γίνει οργανωμένο σύνολο. Ο Αρης είναι ικανός στη μεσαία γραμμή, η ΑΕΚ δεν το δούλεψε σωστά και επέμεινε με τον ίδιο τρόπο και το πλήρωσε πανάκριβα. Ο Κριχόβιακ δεν είχε δυνάμεις και δεν μπορούσε να ακολουθήσει στο ρυθμό, ο Σιμάνσκι πάλι έτρεχε και δεν έφτανε (άσκοπα τις περισσότερες φορές) και η ομάδα ήταν κομμένη στα δύο.

Εμπαζε στην άμυνα, χωρίς σχέδιο στην επίθεση

Στην άμυνα, υπήρχε πλήρης απογοήτευση. Φτηνά λάθη, ατομικές γκέλες, που έκαναν τη ζημιά. Ο Τσιντώτας έβγαλε πολλά στην αρχή, αλλά είχε το δικό του λάθος που έβαλε την ΑΕΚ να κυνηγά στο σκορ. Ο Τζαβέλλας με τον Βράνιες έκαναν το ένα λάθος πίσω από το άλλο, ο Μοχαμάντι παραμένει προβληματικός. Ετσι, οι φάσεις γίνονταν η μία πίσω από την άλλη, με την ΑΕΚ παραδόξως να επιτρέπει στον Αρη να πάει σε έναν τρελό ρυθμό που αναμφίβολα δεν τη βοηθούσε.

Τα ίδια και χειρότερα στην επίθεση. Ποιότητα που ξεχειλίζει, παίκτες που μπορούν να κάνουν τη διαφορά με προσωπικές ενέργειες, αλλά αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα. Τα πάντα προκύπτουν μόνο μέσα από ατομικές ενέργειες και δεν υπάρχει κανένας τρόπος να μπει οργανωμένα η μπάλα στην περιοχή. Δεν υπήρχε καμία λύση, κανένα σχέδιο, κανένας τρόπος. Και μοιραία, το μοναδικό γκολ της ΑΕΚ ήρθε από τη φωτοβολίδα του Ρότα.

Η ανικανότητα των άλλων

Τώρα; Τώρα τρέχουν. Εχουν πολύ δύσκολο πρόγραμμα, η κατάσταση είναι από αυτές που δεν ξέρω αν κρίνεται ως αναστρέψιμη. Τα πράγματα είναι σε οριακό σημείο και η ΑΕΚ δεν ξέρω πως θα βγει στην Ευρώπη τη νέα σεζόν. Δεν μπλέκω στο ποιοι θα είναι και εάν μπορεί να παίξει σε ομίλους, αλλά λέω πως έτσι όπως είναι τώρα τα πράγματα, η ΑΕΚ δεν μπορεί να βγει στην Ευρώπη. Κοντεύουμε να φτάσουμε στα μισά της διαδικασίας και η ΑΕΚ δεν έχει ακόμα νίκη και έχει δύο ήττες στην έδρα της, που θεωρητικά είναι το δυνατό σημείο.

Τι μπορεί να αλλάξει; Δεν βλέπω κάτι. Περισσότερο μπορώ να ποντάρω στην ανικανότητα και στις αδυναμίες των άλλων, παρά στα όσα μπορεί να κάνει η ΑΕΚ. Το πρόβλημα είναι τεράστιο και απόλυτα ενδεικτικό του τεράστιου προβλήματος, του απόλυτου μηδέν που δημιουργήθηκε και στη φετινή ομάδα σπαταλώντας ένα κάρο λεφτά. Και όσοι πιστεύουν πως μπορεί να συνεχίσει με τον ίδιο τρόπο, ας προετοιμαστεί για τα χειρότερα.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News