Φάνης Χριστοδούλου: Η ζωή που δεν έζησε ωχριά μπροστά σε εκείνη που έζησε

Ο Φάνης Χριστοδούλου σβήνει 57 κεράκια στην τούρτα της 22ης Μαΐου 2022 και μπορεί να υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους να πρέπει να μετανιώνει, αλλά ουδείς που να αξίζει πραγματικά τον κόπο.

Το τροχαίο με τη μηχανή, το προηγούμενο καλοκαίρι στην Πάρο, έφερε ανησυχία σε όλον τον κόσμο του μπάσκετ. Ο Φάνης Χριστοδούλου είχε επιστρέψει στα μπασκετικά κοινά, υπό την αιγίδα του Παναγιώτη Φασούλα, με μια υποψηφιότητα για τις επικείμενες εκλογές της ΕΟΚ. Η διαμονή του στην Πάρο, όπου διατηρεί πρακτορείο του ΟΠΑΠ, ύστερα από διαδοχικές χασούρες σε επενδύσεις, έμοιαζε να κάνει καλό στην υγεία του, αν και τον Νοέμβριο του 2020 οδηγήθηκε στο νοσοκομείο και αναγκάστηκε, αυτό κι αν ήταν έκπληξη, να το γυρίσει στο ηλεκτρονικό τσιγάρο. Η υποψηφιότητα του Φασούλα, που είχε και (όχι πάντα, που έλεγε και ο Φίλιππος Συρίγος, αλλά) λίγο από Γκάλη, ήταν μια καλή αφορμή για να επιστρέψει και την όρεξη να βοηθήσει. Παρ’ ότι δεν ευδοκίμησε, με τον Βαγγέλη Λιόλιο να νικά στο τέλος και να «κατακτά» τον προεδρικό θώκο της ΕΟΚ, ήταν ενθαρρυντικό ότι ακούστηκε ξανά το όνομά του.

Ο Φάνης κλείνει τα 57 του στις 22 Μαΐου. Μεγάλωσε κι αυτός, παρ’ ότι παραμένει πάντα «Μπέμπης», ο μόνος στην Ιστορία του ελληνικού μπάσκετ. Η ζωή που δεν έζησε θα είχε στιγμές δόξας που ουδείς στην Ελλάδα μπορούσε καν να ονειρευτεί: για πάρα πολλούς ρέκτες του ελληνικού μπάσκετ τη δεκαετία του ’80, ο Φάνης μπορούσε να παίξει μέχρι και στο NBA, μια και το καλοκαίρι του 1987 έγινε ντραφτ, έστω και πολύ χαμηλά, στο νούμερο 90 του τέταρτου γύρου. Μάλιστα, στο τηλεγράφημα του Associated Press, που εστάλη στην Ελλάδα, γράφτηκε… Θεοφάνης Χριστοντάνλον. Οι Ατλάντα Χοκς, που τον πήραν, δεν έμειναν εκεί. Του έστειλαν συμβόλαιο προκειμένου να το υπογράψει.

Ο Φάνης ήταν στην Κρήτη όταν έμαθε τα καθέκαστα. «Φεύγω και αύριο το πρωί», είπε, «πιο ωραίο νέο δεν είχα ακούσει στη ζωή μου». Αυτό που δεν είχε μάθει, όμως, κατά την τετραετία του στον Πανιώνιο και θα το μάθαινε για τα καλά αργότερα, ήταν ότι στη Νέα Σμύρνη είχαν πάθει εμμονή μαζί του. Η μεταγραφή του αδελφού του, Χρήστου, μαζί με την αύξηση στα χρήματα που έπαιρνε, ήταν μόνον δύο από τους λόγους που ο ίδιος αποφάσισε να μην πάρει το αεροπλάνο που θα τον οδηγούσε στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Ο Φάνης είπε όχι στο τέλος και, βέβαια, μετάνιωσε για αυτήν την επιλογή του. Το συμβόλαιο των Χοκς βρίσκεται στο σπίτι του, στην Πάρο.

Οι υποθέσεις για έναν αιρετικό

Η καριέρα του Φάνη αναδεικνύει έναν τύπο μποέμ, που μια ολόκληρη συνοικία αγαπούσε παθολογικά. Η προσκόλληση των Πανιώνιων προς το πρόσωπό του έγινε Λυδία Λίθος για αυτά που θα μπορούσε να έχει καταφέρει. Θα μπορούσε να έχει πάει πολύ νωρίτερα σε μια μεγάλη ομάδα και να μη μετράει, ως την τελευταία χρονιά του, μόνο ένα Κύπελλο, σε εκείνο το μυθικό, και για το απίστευτο ξέσπασμα του Βλάντο Τζούροβιτς, τελικό στο ΣΕΦ με τον ΠΑΟΚ το 1991, και να έχει διεκδικήσει με αξιώσεις έναν ή και περισσότερους ευρωπαϊκούς τίτλους. Θα μπορούσε ακόμα, πηγαίνοντας μόνο και μόνο σε κάποιον άλλο σύλλογο, να προσέξει πολύ περισσότερο τη διατροφή του και να επιμηκύνει την καριέρα του. Στην οξύνοια και την αντίληψή του όμνυαν όλοι, από τον Γκάλη ως και τον Ντίνο Ράτζα, που τον είχε συμπαίκτη την τελευταία χρονιά της καριέρας του Φάνη, όταν και έφυγε καβγαδίζοντας με τον Γιάννη Ιωαννίδη στον τρίτο ημιτελικό της Α1 με την ΑΕΚ, αλλά και κατακτώντας το πρωτάθλημα μέσα στο ΟΑΚΑ, στον πέμπτο τελικό με τον ΠΑΟΚ. Είναι η χρονιά που ο Παναθηναϊκός επιστρέφει στην κατάκτηση του συγκεκριμένου τίτλου ύστερα από 14 χρόνια και που, εκτός του σπουδαίου Ντίνο, έχει στο ρόστερ του ένα θρύλο του NBA, συνοδοιπόρο του Μάτζικ Τζόνσον στους μεγαλειώδεις Λος Άντζελες Λέικερς τη δεκαετία του ’90, δηλαδή τον Μπάιρον Σκοτ.

Τα επεισόδια της ζωής του, η λατρεία προς το τσιγάρο, που κάποτε τον έφερε απέναντι στον Νίκο Λινάρδο, ο οποίος προσπαθούσε παντί τρόπω να του το κόψει, τα γλέντια και οι συνολικές καταχρήσεις ήταν μέρος της ζωής του, σε μεγάλο βαθμό αυτών των χαμένων ευκαιριών που κατά κανόνα του στερούσε ο Πανιώνιος, στο πλαίσιο της σχέσης αγάπης και μίσους που είχε ο Φάνης με το σύλλογο. Στην Εθνική επίσης έδινε, για όσο έπαιζε, την ψυχή του με την άκριτη πεποίθηση ότι όντως αποτελούσε το ευ ζην για εκείνον και όλους τους υπόλοιπους παίκτες.

Οι μεγάλες στιγμές

Υπήρξε καταλύτης σε σπουδαίες στιγμές: στη νίκη επί της Ισπανίας στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1986, στο θρίαμβο επί της Γιουγκοσλαβίας στο Ευρωμπάσκετ του 1987 στο ΣΕΦ, όταν και αποκλήθηκε ορχήστρα, αφού περιόρισε τον Ντράζεν Πέτροβιτς στην άμυνα και ήταν κομβικός με 18 πόντους στην επίθεση, στο παιχνίδι με την Ισπανία, που έβαλε την Εθνική για πρώτη φορά σε προημιτελικά Παγκόσμιου Πρωταθλήματος, το 1990 στο Μπουένος Άιρες, με τους 32 πόντους που ήταν ρεκόρ καριέρας, στον προημιτελικό του Ευρωμπάσκετ το 1993 με τη Γαλλία, στο παιχνίδι με τον Καναδά, με τους 26 πόντους και τα πούρα με τον Φασούλα στα αποδυτήρια (μετά το ματς που οριστικοποίησε το θρίαμβο με την Κίνα), που ουσιαστικά άνοιξε το δρόμο της Ελλάδας για την πρόκριση στα ημιτελικά του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος το 1994, στην αναμέτρηση με την Ισπανία, για τον προημιτελικό του Ευρωμπάσκετ του 1995 στο ΟΑΚΑ, που με 17 πόντους, 10 ριμπάουντ, 6 ασίστ και 4 κλεψίματα σε… 17 λεπτά «κλείδωσε» την πρόκριση της Ελλάδας στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα τον επόμενο χρόνο. Φυσικά, η κορωνίδα της καριέρας του στην Εθνική, η φάση για την οποία μνημονεύεται συνεχώς, είναι το τρίποντο με τη Σοβιετική Ένωση στον ημιτελικό του Ευρωμπάσκετ του 1989 στο Ζάγκρεμπ, εκείνο που διαμόρφωσε το τελικό σκορ, 81-80, με 55’’ για τη λήξη.

Ο Φάνης έχει γενέθλια. Αυτός είναι ένας λόγος για να γιορτάζουμε όλοι. Το πρώτο λελογισμένο και ως μεγάλο ταλέντο του ελληνικού μπάσκετ έχει ζήσει μια γεμάτη ζωή και, παρ’ ότι διασυλλογικά σφόδρα αδικήθηκε, έγινε το σύμβολο ενός ολόκληρου συλλόγου, που απέσυρε τη φανέλα με το νούμερο 4, ώστε να μην την φορέσει οποιοσδήποτε άλλος. Τουλάχιστον, παρ’ όλα τα ψυχωσικά επεισόδια, ο Πανιώνιος τίμησε τον πιο μεγάλο παίκτη που έχει φορέσει ποτέ αυτήν τη φανέλα, ίσως διότι υποσυνείδητα στη Νέα Σμύρνη νιώθουν ως υπαίτιοι που ο Φάνης συνέχισε τις καταχρήσεις, έβαλε (πολλά) κιλά και δεν έφτασε εκεί που μπορούσε.

Από την άλλη, ένα ολόκληρο έθνος τον ξέρει με το μικρό όνομά του και δεν γίνεται να λείπει από οποιαδήποτε κορυφαία πεντάδα Ελλήνων: ακόμα και με τρεις γκαρντ να την παρατάξεις, θα παίξει πάουερ φόργουορντ. Αν δε επιλέξεις κάποιον άλλον στο «4», μπορεί να παίξει σέντερ. Τα έκανε όλα στο παρκέ και, το κυριότερο, εκτός αυτού. Γι’ αυτό, κιόλας, χώρος για πραγματική μετάνοια δεν υπάρχει.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News